?清晨，庄<i></i>外<i></i><i></i>灰蒙蒙<i></i>世界。
徐<i></i>坊<i></i>，早已经热闹<i></i><i></i>片，装酒<i></i>装酒，套车<i></i>套车。
唯<i></i>十余<i></i>青壮，冷静<i></i>立<i></i><i></i>边，等待徐牧<i></i>吩咐。
“取枪，披<i></i>马褂。”
<i></i>谓<i></i>马褂，<i></i><i></i><i></i>塞<i></i>干草<i></i>褂<i></i>，连薄甲<i></i>算<i></i><i></i>，仅<i></i><i></i>许微弱<i></i>防护。
“两辆送酒车，十<i></i>骑枪<i></i>。”
<i></i>已经<i></i>徐<i></i>庄目<i></i>，<i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i>力量。
“<i></i>庄门！”
“东<i></i><i></i><i></i>，<i></i>庄门！”
嚓嚓嚓——
两扇巨<i></i><i></i>木门，<i></i><i></i>摩擦<i></i>刺耳声。
“<i></i>庄。”
徐牧踏<i></i>马车，<i></i>司虎共乘<i></i>辆，<i></i>头另<i></i>辆，则<i></i>另外两<i></i>青壮。
<i></i>十骑老马，由陈盛带<i></i>，<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。
庄<i></i><i></i>，姜采薇站<i></i>箭楼<i></i>，<i></i><i></i>渐渐远<i></i><i></i><i></i>影，直至消失<i></i>见，才沉默<i></i>收回<i></i>目光。
<i></i>突<i></i>很<i></i>悔，喊<i></i>徐牧几<i></i><i></i>“东<i></i>”。
“徐郎，<i></i><i></i>呐。”垂<i></i>头，姜采薇<i></i>言<i></i>语，声音哽咽。
……
<i></i>头未<i></i>，林路两边吹<i></i><i></i>山风，依旧冻<i></i><i></i>身<i></i><i></i>寒。
“<i></i>远<i></i>。”
“牧哥儿，二<i></i><i></i><i></i>。”
若<i></i><i></i><i></i>少<i></i>，估计<i></i>离<i></i>庄<i></i>，蛰伏<i></i>山匪，便立即冲<i></i><i></i>喊打喊杀<i></i>。
徐牧<i></i>理由怀疑，山匪极<i></i><i></i><i></i>聚拢<i></i><i></i>。
<i></i>回<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>昏色<i></i>，紧紧随<i></i><i></i>十骑老马，<i></i>知觉间，<i></i>微微握<i></i><i></i>拳头。
“牧哥儿，别担<i></i>。”司虎<i></i>旁瓮声瓮气。