“<i></i>敢杀<i></i>？<i></i>老北山<i></i>，另<i></i><i></i>千<i></i>汉！屠<i></i><i></i><i></i>庄<i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>野庄<i></i><i></i>东<i></i>，莫<i></i><i></i>误<i></i>！”
徐牧懒<i></i>废话，抬<i></i>示<i></i><i></i><i></i>，司虎重重<i></i>巴掌掴<i></i>，掴<i></i>彭春脸<i></i>撞入泥土，彻底晕<i></i><i></i><i></i>。
周围<i></i>光景，<i></i><i></i>山匪喽啰，除<i></i>十几<i></i>死伤<i></i><i></i><i></i>，余<i></i><i></i>，早已经逃<i></i><i></i>见<i></i>踪影。
“陈盛，带<i></i>摸<i></i><i></i>，<i></i>铁制<i></i>武器<i></i>拿<i></i>。”
<i></i>惜，陈盛带<i></i><i></i><i></i><i></i>回回摸<i></i>两番，除<i></i>彭春<i></i>铁马槊外，<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>竹竿绑<i></i><i></i>断刀，其<i></i><i></i>，便<i></i>再普通<i></i><i></i><i></i>木制武器<i></i>。
连摸<i></i>碎银<i></i>，<i></i>凑<i></i>够<i></i>两。
扫完战场，徐牧分<i></i>分，仅让司虎<i></i>另外两<i></i><i></i>汉，跟<i></i>入城送酒。余<i></i><i></i><i></i>，绑<i></i>昏迷<i></i>彭春，匆匆回<i></i>庄<i></i>。
“牧哥儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>！”司虎兴奋<i></i>打<i></i>缰绳，转<i></i>头<i></i>，脸色激<i></i><i></i>比。
“啥儿<i></i><i></i>？”
“牧哥儿，<i></i><i></i>似<i></i>真换<i></i><i></i><i></i>，变<i></i>老厉害<i></i>！”
“<i></i><i></i><i></i>脑袋被捶，估摸<i></i><i></i><i></i>窍<i></i><i></i>。司虎，<i></i>让<i></i>让<i></i>捶几<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>变聪明<i></i>？”
司虎急忙缩<i></i>脖<i></i>，<i></i>敢再接话。
车轱辘滚<i></i>飞快，带<i></i>被春雨浸湿<i></i>泥土，<i></i><i></i><i></i>，两辆驮<i></i>百坛私酒<i></i>马车，便驶入<i></i>望州城<i></i>。
<i></i><i></i>次<i></i><i></i>，依<i></i><i></i>盯梢<i></i>棍夫，仓皇<i></i>往<i></i>跑<i></i>。
徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i>，左右<i></i><i></i><i></i>光景<i></i>，马拐<i></i><i></i><i></i>敢闹<i></i>太<i></i><i></i><i></i><i></i>。
送完私酒，<i></i>周福客套<i></i>番<i></i>，徐牧才调转马车，往衙门<i></i>方向驶<i></i>。
幸<i></i>，田松刚巡完街，见<i></i>徐牧<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赚银<i></i><i></i><i></i><i></i>，连脚步<i></i><i></i>知觉快<i></i>几分。
“老北山，二<i></i>王？”田松<i></i><i></i><i></i>番，“<i></i>提<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>似<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。瓢<i></i>头<i></i>叫洪栋吧？”