?“东<i></i>，<i></i>猪苓<i></i>。”喜娘抹<i></i>抹额头，<i></i>旁取<i></i><i></i>盒<i></i>物。
“先<i></i>周洛<i></i>外头拾<i></i>，<i></i><i></i>忘<i></i>讲。<i></i>……给<i></i>位公<i></i>送<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>吧。”
徐牧伸<i></i>接<i></i>，<i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>历历<i></i>目，<i></i>担<i></i>喜娘<i></i><i></i><i></i><i></i>受侮。
连排木屋<i></i>，汪云<i></i>范谷两<i></i>，<i></i>知<i></i><i></i>何处，<i></i>余<i></i>扇虚掩<i></i>木门。
拿<i></i>猪苓，徐牧<i></i><i></i>百<i></i>聊赖，<i></i><i></i>跟逃亡<i></i>两<i></i><i></i>，<i></i><i></i>七尺男儿，<i></i><i></i>顾虑妆容，洗什<i></i>猪苓热水澡。
走<i></i>几步，徐牧便听见<i></i>泼水<i></i>声音。
<i></i>张遮<i></i><i></i><i></i>麻布，被<i></i><i></i><i></i><i></i>掀，居<i></i><i></i><i></i><i></i>掉<i></i><i></i><i></i>。
麻布<i></i>掉，<i></i>方<i></i>木盆，<i></i>位<i></i>书<i></i><i></i>赤条背影，便<i></i><i></i><i></i><i></i>眼<i></i>。
“范谷？<i></i>进<i></i><i></i>甚！”
“李<i></i>碗，<i></i><i></i>。”徐牧将猪苓放<i></i>，语气怏怏，“<i></i><i></i>背<i></i>跟抹<i></i>粉<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>！”<i></i>书<i></i>刚扭<i></i>头，脸颊涌<i></i>红晕，恶狠狠瞪<i></i><i></i><i></i>，眼睛<i></i>，似乎<i></i>掺<i></i>泪珠。
男<i></i><i></i>何<i></i><i></i><i></i>般<i></i>媚态。
徐牧愣<i></i>愣，<i></i>突<i></i>明白<i></i><i></i>件<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>书<i></i>，并非<i></i>什<i></i>娘娘腔，<i></i>分明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘。
“<i></i><i></i>！<i></i>杀<i></i><i></i>！”
徐牧<i></i>梦方醒，急忙便往外走，走<i></i><i></i><i></i>百步，才<i></i><i></i>狼狈<i></i>坐<i></i>木凳<i></i>。
“徐郎，<i></i>怎<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>儿。”徐牧脸色愁苦，若知<i></i>李<i></i>碗<i></i><i></i>姑娘，<i></i>早该让<i></i><i></i>。
“徐郎，<i></i>似<i></i><i></i>舒服，奴<i></i><i></i>给<i></i>泡碗热汤。”
“<i></i>吧。”
徐牧语气轻柔，估计<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>，姜采薇<i></i><i></i>关<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
待姜采薇走远，徐牧才<i></i>色古怪，抬<i></i>头往<i></i><i></i><i></i>。