徐牧<i></i><i></i><i></i>怕，若<i></i>被狄<i></i>赚<i></i><i></i>庄门，恐怕<i></i><i></i><i></i>庄<i></i><i></i><i></i>死。
“徐坊主，该准备<i></i>。”
徐牧点点头，<i></i>希望接<i></i><i></i><i></i><i></i>批狄<i></i>散骑，<i></i>数<i></i>少<i></i><i></i>。果<i></i>，老官差<i></i><i></i><i></i><i></i>，四通路<i></i>位置，<i></i>望州破城<i></i><i></i>，<i></i>首<i></i>其冲。
“陈盛，鸣锣。”
锵锵<i></i>声音，瞬间<i></i>整<i></i>庄<i></i><i></i>，清冷<i></i>响<i></i><i></i><i></i>。
“徐坊主请<i></i>。”即便<i></i>沉住语气，赵青云<i></i>声音<i></i>，<i></i>隐隐带<i></i>惊慌。
徐牧抬头<i></i><i></i>，远远<i></i>，便<i></i>见数十<i></i><i></i>黑点，裹<i></i>扬<i></i><i></i>尘烟，越<i></i>越近。
“几骑？”
赵青云点<i></i><i></i>指，身<i></i>越<i></i>越颤。
“五六十骑……算<i></i><i></i><i></i><i></i>规模<i></i>。”
徐牧紧皱眉头，继续往<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狄<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>麻绳绑<i></i><i></i><i></i>帮披头散<i></i><i></i><i></i><i></i>。
其<i></i>应<i></i><i></i>死<i></i><i></i>，连身<i></i><i></i>直<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>被佝偻吊<i></i>，<i></i>腿磨<i></i>血肉模糊，见<i></i>白骨。
赵青云已经<i></i>怒<i></i>比，脸庞<i></i>露<i></i>戾色。
“护庄！”徐牧声音<i></i>沉，举<i></i><i></i>拳。
十几<i></i>青壮，迅速跑<i></i>箭楼，<i></i><i></i>背长弓<i></i>妇<i></i>，<i></i>急忙避入<i></i>木屋<i></i><i></i>。
“切记，北狄<i></i>各带二壶马箭，先<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>乱<i></i>。”
“记<i></i><i></i>，东<i></i>！”