?迁<i></i>内城。
除<i></i>陈盛<i></i>批老哥及其<i></i><i></i>，亦<i></i>另外三条<i></i>汉，加入<i></i><i></i>列。再加<i></i>周福及<i></i>眷，李<i></i>婉三<i></i>，尤文才夫妇，老秀才……拢共<i></i>二十几<i></i>，算<i></i><i></i>支规模<i></i><i></i><i></i>车队。
分坐五架马车，加<i></i><i></i>少物件，堪堪坐<i></i><i></i><i></i>。
“东<i></i>，<i></i>方<i></i>条河<i></i>，<i></i><i></i>河边扎营，且做休息。”<i></i><i></i><i></i>，陈盛绕马<i></i>回，摇<i></i>马灯呼喊。
沉思<i></i>番，徐牧<i></i>摇<i></i>两<i></i>马灯，让车队跟<i></i>陈盛三骑<i></i><i></i>，往扎营<i></i><i></i>方赶<i></i>。
夜色未尽，目光<i></i>及<i></i>处，尽<i></i><i></i>坨坨<i></i>阴影。待扎<i></i>营帐，安排<i></i>值夜，余<i></i><i></i><i></i>已经各<i></i>倒头睡<i></i>。
睡<i></i>约<i></i><i></i>半宿，徐牧<i></i>觉<i></i>脑袋<i></i>沉<i></i><i></i>。望城破城<i></i><i></i>幕<i></i>幕，<i></i><i></i>锥<i></i><i></i>般，刺疼<i></i><i></i>脑海。
<i></i><i></i>身，抱<i></i>水袋连<i></i>灌<i></i>几口，徐牧才觉<i></i>稍稍缓<i></i>口气。
“牧哥儿，怎<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>走两步，闷<i></i>慌。”
“<i></i>陪牧哥儿<i></i>。”
“<i></i><i></i>，外头<i></i>值夜<i></i>。”
司虎闷闷<i></i>点点头，翻<i></i><i></i>身，两<i></i>眨眼<i></i>功夫，便<i></i>继续酣睡<i></i><i></i>。
“东<i></i>？”
走<i></i>帐篷，刚巧碰<i></i>值夜<i></i>陈盛，抱<i></i>朴刀走近。
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>讲。”
“怎<i></i>？”
陈盛沉<i></i>脸色，“先<i></i><i></i>绕远<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>离<i></i><i></i>等<i></i>远，亦<i></i><i></i><i></i>此安营。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐牧并<i></i><i></i>外，<i></i>河州迁<i></i>内城，<i></i><i></i>并非<i></i>独<i></i>份，<i></i><i></i><i></i>富贵老爷，怕死<i></i>纪北<i></i>边关，慌<i></i>迭<i></i><i></i>迁<i></i>内城<i></i>。
“留<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>宜惹<i></i>。”
“东<i></i>，<i></i>帮<i></i><i></i>十余<i></i>武<i></i>，<i></i><i></i>趟刀<i></i><i></i><i></i>，先<i></i><i></i>派<i></i>二三<i></i>，<i></i>摸<i></i><i></i><i></i>底。”
徐牧微微皱眉，此<i></i>番<i></i>河州往<i></i>，至少<i></i><i></i>二百<i></i><i></i>，才<i></i><i></i>镇<i></i>。按<i></i>河州<i></i><i></i><i></i><i></i>况，半途<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>，终究<i></i><i></i><i></i>靠<i></i><i></i>。
“陈盛，<i></i>提防<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，便立即醒夜。”
若<i></i><i></i>帮<i></i>真<i></i>找死，徐牧<i></i><i></i><i></i>客气，<i></i>乱世本<i></i><i></i><i></i>此，谁<i></i>拳头<i></i>，谁<i></i><i></i>理儿。
揉<i></i>揉额头，几步走近溪河，徐牧刚<i></i>捧<i></i>溪水，清醒<i></i>番。却<i></i>料，蓦<i></i>间便听<i></i><i></i>附近<i></i>远，传<i></i>窸窸窣窣<i></i>声音。