“东<i></i>！”<i></i><i></i>，远<i></i>巡哨<i></i>陈盛，蓦<i></i>间回马驰骋，<i></i>色带<i></i>怒<i></i>。
徐牧<i></i><i></i>身，<i></i>头<i></i>莫名<i></i><i></i>慌堵。
“怎<i></i><i></i>？”
勒停马，陈盛抽<i></i><i></i>刀，语气凿凿。
“东<i></i>，先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>批，已经朝<i></i><i></i><i></i>赶<i></i><i></i>。十余<i></i>武<i></i><i></i>蹚刀<i></i><i></i>！”
武<i></i>，<i></i>较<i></i>正规<i></i>刀口营<i></i>，<i></i>般受雇<i></i>富贵<i></i>户，譬<i></i>沿途护送<i></i>内城。
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>聚<i></i><i></i>。”
徐牧点点头，<i></i><i></i>阻止。<i></i><i></i><i></i>句话，若<i></i><i></i>方敢玩愣<i></i>，<i></i><i></i><i></i>再杀<i></i>波。
谁<i></i>拳头<i></i>，谁<i></i><i></i><i></i>理。
几列华贵<i></i>马车，<i></i>离<i></i>数百步<i></i><i></i>方，缓缓停<i></i><i></i>车轱辘。
<i></i><i></i><i></i>，两骑<i></i>影<i></i>昏黄<i></i>色<i></i>，悠悠踏<i></i>。各<i></i>披<i></i>帽笠，裹<i></i><i></i>身麻袍。
马腹<i></i>悬<i></i>刀，并<i></i>刀鞘，<i></i><i></i><i></i>几层油纸包<i></i>。
“且问，哪位<i></i>东<i></i>？”
徐牧微微皱眉，走<i></i><i></i>两步。
“哥儿<i></i><i></i>？”
“<i></i>头<i></i>马跑死<i></i>，<i></i>买二匹马。”
“明<i></i>便<i></i>镇<i></i>，<i></i>妨<i></i><i></i><i></i>买吧。”徐牧摇头。
<i></i>五匹狄<i></i><i></i>马，二公三母，<i></i><i></i><i></i><i></i>容易费尽<i></i><i></i>思，甚至<i></i>河州官坊<i></i>边花<i></i>五十两，才留<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>内城，<i></i><i></i><i></i>建庄<i></i><i></i><i></i>候，试<i></i>繁衍<i></i>番。
推荐：【】《《【】【】