“怎<i></i>，边关<i></i><i></i>乡<i></i>，莫<i></i><i></i><i></i><i></i>富庶<i></i><i></i>，惊<i></i><i></i>敢言语<i></i>。”七八<i></i>书<i></i>，<i></i><i></i><i></i>场<i></i>乐。
“牧哥儿？”
“<i></i>车。”徐牧<i></i>色<i></i>变，<i></i><i></i><i></i>狗屁话，比<i></i><i></i><i></i>世互联网<i></i>捶打，i></i>太<i></i><i></i>。
“村妇<i></i>车，麻裙木钗，安敢抛头露<i></i>。”<i></i><i></i>提<i></i>花纸伞<i></i>姑娘，<i></i><i></i><i></i>甚<i></i><i></i>，却偏偏嗓门<i></i><i></i>。
<i></i>驶<i></i>马车，突<i></i>停<i></i><i></i><i></i>，并非<i></i>司虎<i></i>停，<i></i><i></i>被徐牧扯住<i></i>缰绳。
转<i></i>头，徐牧便<i></i>见<i></i><i></i>脸平静<i></i>姜采薇。
“<i></i><i></i>气<i></i>。”
“<i></i><i></i>气。”姜采薇摇<i></i>头。
“<i></i><i></i>气。”
徐牧冷<i></i>脸<i></i><i></i>车，<i></i>觉<i></i>很<i></i>舒服，遥遥<i></i><i></i>，<i></i>初见姜采薇<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>抹单薄且瘦弱<i></i>身影，<i></i><i></i>活<i></i><i></i>，担<i></i>柴站<i></i>路边。
若非<i></i><i></i>狗屁世<i></i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>户<i></i><i></i><i></i><i></i>姐，每<i></i>坐<i></i>闺阁，绣花<i></i>书逗笼鸟。
<i></i>非<i></i>此，跟<i></i>流离失<i></i>二千<i></i>，<i></i>知回乡归期。
“<i></i><i></i>怎<i></i>！”提伞丑<i></i>惊<i></i>惊，扭捏<i></i>态，便往<i></i><i></i>书<i></i>公<i></i>倒<i></i>。
“久<i></i>边关，初回内城，<i></i>做首诗赠给姑娘。”
“<i></i><i></i><i></i>诗文？<i></i><i></i><i></i>边关蛮<i></i>。”
<i></i>仅<i></i><i></i>书<i></i><i></i>信，连<i></i><i></i><i></i>庄<i></i><i></i>边<i></i><i></i><i></i><i></i>信。
司虎打<i></i>哈欠，李<i></i>婉努<i></i>嘴。
姜采薇沉默<i></i>坐<i></i>，相劝，<i></i>终<i></i><i></i>劝，<i></i><i></i><i></i>棍夫郎君，似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。