“东<i></i>，换艄公<i></i>。”
徐牧怔<i></i>怔，抬<i></i>头<i></i><i></i>，果<i></i>，<i></i><i></i>原先<i></i>老艄公已经<i></i>见，取<i></i>代<i></i><i></i>，<i></i><i></i>位<i></i><i></i>汉<i></i>，遮<i></i>竹笠，撑<i></i><i></i>江船，<i></i>两岸往返。
“听<i></i><i></i>老艄公<i></i>长<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>甚熟悉。”周遵笑<i></i>声，“先<i></i><i></i>撑<i></i>江<i></i>，差点<i></i>船捅翻<i></i>，吓<i></i>船<i></i><i></i><i></i>，<i></i>惊<i></i><i></i>叫。”
徐牧并<i></i>觉<i></i><i></i>笑，努力活<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>值<i></i>被善待。
<i></i><i></i><i></i>，艄公离<i></i>渡口，正重新<i></i><i></i>渡<i></i><i></i>岸，察觉<i></i>徐牧<i></i><i></i>，远远抬<i></i><i></i>头，憨厚<i></i>笑。
徐牧<i></i>报<i></i>笑容，<i></i><i></i><i></i><i></i>阵，待江船慢慢远<i></i>，才将头靠<i></i>，<i></i><i></i>明<i></i>酒市<i></i><i></i><i></i>。
按<i></i>四<i></i>户<i></i><i></i>段，应<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>顺利<i></i>。<i></i><i></i>定<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>更加凶险<i></i><i></i>段。
<i></i>醉<i></i>仙<i></i>打<i></i>名头，<i></i><i></i>比酒市更<i></i><i></i>机<i></i><i></i>。
“东<i></i>，<i></i><i></i>落江！”
思考被打断，徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i>果<i></i><i></i>周遵<i></i>言，<i></i>艘<i></i>端端<i></i>江船，才刚<i></i>江<i></i>，<i></i>知怎<i></i>，突<i></i><i></i>翻<i></i>船。
几<i></i>妇<i></i><i></i>孩童落江，拼命<i></i>声呼喊<i></i>。两岸<i></i><i></i>，<i></i>迅速越聚越<i></i>。
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>救。”
“<i></i><i></i><i></i>救。”
徐牧皱住眉头，<i></i>觉<i></i>哪<i></i><i></i><i></i>。迟疑<i></i><i></i>，<i></i>终究<i></i><i></i><i></i>船。并非<i></i>害怕，<i></i><i></i>谨慎。
<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>简单。
“周遵，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“东<i></i>放<i></i>。”
四桨船<i></i>周遵<i></i>划桨<i></i><i></i>，破<i></i>波光粼粼<i></i>水<i></i>，往<i></i>急<i></i>。
徐牧立<i></i>木板楼<i></i>，顿<i></i>顿，蓦<i></i>间惊<i></i>往<i></i>退<i></i>。
<i></i><i></i>黑影，突<i></i><i></i>江水<i></i>掠<i></i>。