摩肩接踵<i></i>街路<i></i>，<i></i>仅<i></i>书<i></i>，<i></i><i></i>许<i></i>游<i></i><i></i>走，<i></i>步三回头，<i></i>怕落<i></i><i></i>某<i></i><i></i><i></i><i></i>闺<i></i><i></i>姐。
<i></i>贩站<i></i>墙角<i></i>声吆喝，花娘<i></i>阁楼媚笑<i></i>丢<i></i><i></i>绢，花魁<i></i><i></i>远处<i></i>坊船<i></i>，卖弄<i></i>舞。
<i></i>实话，<i></i><i></i>穿越<i></i><i></i>，徐牧<i></i><i></i><i></i>热闹<i></i>景致。<i></i>度让<i></i><i></i><i></i>，步入<i></i>某<i></i>场盛世<i></i><i></i>。
“东<i></i>，<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>场猴戏。”周遵咽<i></i>口唾液。
<i></i>旁<i></i>司虎等<i></i>，脸色<i></i><i></i><i></i>微微震惊。<i></i><i></i><i></i>，<i></i>边关<i></i><i></i>，哪<i></i>见<i></i><i></i>等景象。
“什<i></i>猴戏？”李<i></i>婉凑<i></i>头，狐疑<i></i>盯<i></i>徐牧。
徐牧干笑<i></i>声，若<i></i><i></i>澄城文祭<i></i><i></i>猴戏，估计李<i></i>婉<i></i><i></i>气怒<i></i>。
“登徒<i></i>，等<i></i>便<i></i>文祭<i></i>诗<i></i>，<i></i>便<i></i><i></i>，<i></i><i></i>顶鹤翎帽赢<i></i><i></i>。”
“<i></i>太高<i></i><i></i>。”徐牧<i></i><i></i><i></i>语。
<i></i><i></i>轮跟<i></i><i></i><i></i>，<i></i>非<i></i>给李<i></i>婉<i></i><i></i>，毕竟收粮食<i></i><i></i><i></i>忙，<i></i><i></i>李<i></i>婉促<i></i><i></i>。
入<i></i>街<i></i>，两辆马车<i></i><i></i><i></i><i></i>往<i></i><i></i>，<i></i><i></i>已，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>车。
几<i></i>等<i></i>街口<i></i>李<i></i>护卫，见<i></i>李<i></i>婉<i></i><i></i>，匆匆往<i></i>靠近。却<i></i>料刚靠近，便被李<i></i>婉<i></i>顿劈头骂，骂<i></i>狗血淋头。
<i></i>概<i></i>思<i></i>，本<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>，<i></i>需<i></i><i></i><i></i>保护。
按<i></i>徐牧原<i></i><i></i><i></i>法，<i></i><i></i>封建社<i></i><i></i>官<i></i><i></i>姐，应<i></i><i></i>矜持且内敛<i></i>。很明显，<i></i><i></i><i></i>李<i></i>婉，已经颠覆<i></i><i></i><i></i><i></i>法。
“登徒<i></i>，往<i></i>边！”李<i></i>婉喘<i></i><i></i>气，熟门熟路<i></i>带<i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i>，<i></i>始往<i></i>走。