?沿途<i></i><i></i>，偶尔<i></i><i></i>遇见避祸<i></i>男<i></i>，叫嚣<i></i>官<i></i>，<i></i><i></i>仗剑<i></i><i></i><i></i>侠儿。
内城<i></i>带<i></i>乡野<i></i><i></i>，仿若乱<i></i><i></i><i></i>锅粥。
给昏迷<i></i>周洛喂<i></i><i></i>水，待徐牧重新抬<i></i>头，才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世界，<i></i><i></i><i></i>变<i></i>绿<i></i>盎<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>溪水河，潺潺<i></i>东逝<i></i><i></i>。二三座石拱桥相隔<i></i>远，遥遥<i></i>致。
七八头悠闲<i></i>水鸭，远<i></i>知乱世疾苦，<i></i>河<i></i><i></i><i></i>群游荡。淘气<i></i>孩童，<i></i><i></i><i></i><i></i>扑入河<i></i>，惊<i></i>满身<i></i>水花。
“牧哥儿，<i></i>便<i></i><i></i>护卫<i></i><i></i>水乡？”
“应<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧抬头四顾，虽<i></i>偏僻<i></i><i></i>，<i></i>确实<i></i><i></i>方难<i></i><i></i>乐土。给<i></i><i></i>银<i></i>，租<i></i>两间草屋<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>才松<i></i><i></i>口气。
“周遵，<i></i>三<i></i>轮流值哨。”
虽<i></i><i></i>暂<i></i>安全<i></i>，<i></i><i></i>管<i></i>何，<i></i>等<i></i>世<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“东<i></i>放<i></i>。”周遵点点头，提<i></i>朴刀便往外走<i></i>。
“陆劳，<i></i><i></i>找<i></i>吃<i></i>。”
另<i></i><i></i>青壮<i></i>点头，匆匆迈<i></i><i></i>屋<i></i>。
解<i></i>长剑，徐牧沉沉坐<i></i><i></i><i></i>。草屋<i></i>外，午<i></i><i></i><i></i>色终<i></i>慢慢阴<i></i><i></i><i></i>。
身<i></i>乏累，刚靠<i></i>椅<i></i><i></i>，徐牧便昏昏沉沉<i></i>睡<i></i><i></i><i></i>。
……
“东<i></i>，东<i></i>？”
徐牧急忙睁眼，揉<i></i><i></i>几<i></i>，才<i></i><i></i><i></i>知何<i></i>，草屋<i></i>已经站<i></i>十余<i></i><i></i>。
“陈盛？<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>？”
待<i></i>清<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>四五<i></i>，徐牧眼皮<i></i>跳，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>祸<i></i>。三路分散，偏偏才两<i></i><i></i>间，陈盛便找<i></i><i></i>。
“<i></i>按<i></i>东<i></i><i></i><i></i>思，先<i></i><i></i>常<i></i>镇，问<i></i>东<i></i><i></i><i></i>向，便<i></i>路赶<i></i><i></i><i></i>。”