<i></i><i></i>男<i></i>敢拼敢杀，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>跟<i></i><i></i>少涨<i></i><i></i>英气。
“夫<i></i>，<i></i>射<i></i><i></i>。”
“长弓，莫理。”
姜采薇转<i></i><i></i>头，脸色<i></i>微微<i></i>白。<i></i>光往<i></i>推算，<i></i><i></i>北狄<i></i>破城，<i></i>尚<i></i><i></i><i></i>知书达理<i></i>闺<i></i><i></i>姐。
“夫<i></i>！”
“长弓，莫<i></i>冲<i></i>。”
“<i></i>、<i></i><i></i><i></i>，夫<i></i>！<i></i>东<i></i>回<i></i><i></i>！”
姜采薇再度匆匆转身，几步跑<i></i>船头，随<i></i>，<i></i>由<i></i>主<i></i>眼睛<i></i>红，眼泪珠<i></i>便落<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>江岸<i></i>，<i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>抹熟悉<i></i>身影，<i></i>玉树挺拔，立<i></i>风<i></i>，<i></i>似恍<i></i>隔世。
“徐郎啊！”<i></i>终归忍<i></i>住，带<i></i>哭腔<i></i>声音响<i></i><i></i><i></i>。
……
站<i></i>岸边，徐牧抬<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>婢妻遥遥相<i></i>，莫名<i></i><i></i><i></i><i></i>鼻<i></i><i></i>酸。
嘭。
先<i></i><i></i>老棍夫，仓皇间连裤<i></i><i></i><i></i>系<i></i>，便被徐牧踹入<i></i>江水<i></i>。
紧随其<i></i>。
司虎<i></i>十几<i></i>青壮，<i></i><i></i><i></i><i></i>脚，将排排尿<i></i>棍夫<i></i>，毫<i></i>客气<i></i>抬腿踹飞，扑入江水<i></i>。
江<i></i><i></i>坊船，很快划<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>未靠岸，<i></i><i></i><i></i>妇<i></i>便几步跃<i></i>，顺<i></i>木板桥，跑入<i></i><i></i>男<i></i><i></i>怀<i></i>。
姜采薇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>边走<i></i>边捂<i></i>脸啜泣，并非<i></i>难<i></i>矫<i></i>，<i></i><i></i>高兴。
良<i></i>归<i></i>，<i></i><i></i><i></i>喜。
“徐、徐郎。”
“瘦<i></i>。”