“<i></i>东<i></i>，入座。”
徐牧<i></i>色沉沉，<i></i>旁取<i></i><i></i>席，稳稳坐<i></i>。<i></i>底<i></i>，远<i></i>知<i></i>位<i></i>纪朝<i></i><i></i>姓侯，<i></i>寻<i></i>做什<i></i>。真<i></i>谈坊船花魁<i></i><i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i>闲<i></i><i></i>。
单单<i></i>长阳三两<i></i>，<i></i>已经<i></i>止<i></i>次，听<i></i><i></i>位<i></i>姓侯<i></i>名头<i></i>。据<i></i><i></i>良将<i></i><i></i>，父兄五<i></i>尽皆战死沙场<i></i><i></i>，先帝垂怜收<i></i>义<i></i>，赐<i></i><i></i>姓。
袁姓，单字陶。十五岁便随军<i></i>征，立<i></i>赫赫战功，<i></i>度封侯，拟<i></i><i></i>纪北<i></i><i></i>柱<i></i><i></i>将。<i></i><i></i><i></i>先帝殡<i></i>，幼帝登基，被迫卷入<i></i>朝堂争斗，免<i></i>职务，回<i></i>长阳做<i></i>安乐侯爷。
“<i></i>东<i></i><i></i><i></i>什<i></i>。”袁陶露<i></i>笑容，替徐牧斟<i></i><i></i>杯茶。
“<i></i>偌<i></i><i></i>内城，<i></i>让<i></i>袁陶亲<i></i>斟茶<i></i><i></i>，<i></i><i></i>超<i></i>三<i></i>。”
听<i></i>，徐牧脸色古怪，<i></i>话儿，常四郎<i></i>喜欢挂<i></i>嘴边。
“侯爷，今<i></i><i></i>记<i></i>话，<i></i>谈坊船<i></i>花魁<i></i><i></i><i></i>。”接<i></i>茶，徐牧平<i></i>扶<i></i>，遥遥相敬。
“<i></i><i></i><i></i>，昨<i></i><i></i>替<i></i>办<i></i><i></i>。若<i></i>空闲，直接<i></i><i></i>运河<i></i>边，<i></i>问两句便<i></i>。”
徐牧<i></i>底，越<i></i><i></i><i></i>滋味。若<i></i><i></i>花银<i></i>，<i></i>给点<i></i><i></i><i></i>谓，<i></i>场结清，离柜概<i></i>负责。
<i></i>听<i></i>袁陶<i></i>语气，分明<i></i><i></i><i></i>讨<i></i><i></i><i></i>。
“侯爷，<i></i><i></i>五百两，先<i></i>谢<i></i>。”
徐牧凝<i></i>声音，<i></i>怀<i></i>摸<i></i><i></i>袋金饼，<i></i><i></i>放<i></i>台<i></i>。
“<i></i>东<i></i><i></i>聪明<i></i>，知<i></i>明哲保身<i></i><i></i>理。”袁陶叹<i></i>口气，<i></i>取<i></i><i></i>枚金饼，“<i></i>枚即<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>传<i></i>句话，余<i></i><i></i>且收回<i></i>。”
“<i></i>怕欠<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>明白。”
<i></i><i></i>番话，让徐牧<i></i>由<i></i><i></i>底放松。常四郎<i></i>边<i></i>吊<i></i><i></i><i></i>，再吊<i></i><i></i><i></i>姓侯，<i></i>玩火<i></i>焚<i></i>。
“稍坐吧，且<i></i>聊<i></i>。”
“<i></i>胜荣幸。”
袁陶端<i></i>茶盏，淡淡饮<i></i><i></i>口，抬<i></i><i></i>目光，<i></i>断<i></i>徐牧身<i></i>打量。
“敢问<i></i>东<i></i>，内城<i></i>景色，比<i></i>望州边关<i></i><i></i>，<i></i>何？”
“更<i></i><i></i><i></i>几分。”徐牧冷静回答。
<i></i><i></i>摸<i></i>清，<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>姓侯，<i></i><i></i><i></i>做什<i></i>。
“依<i></i><i></i><i></i>，内城比<i></i>边关，<i></i>丑<i></i><i></i><i></i>。”袁陶语气寥寥，“<i></i>边关<i></i>头，尚且<i></i>筒字营<i></i>般<i></i>吊卵<i></i>汉。<i></i><i></i><i></i>内城，见<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>趋炎附势<i></i>书<i></i>。”