刚坐<i></i>，封秋便已经<i></i>口，声音<i></i><i></i>微微<i></i>急。
“<i></i>东<i></i>，<i></i>否<i></i><i></i>眼暗牌。”
“<i></i><i></i><i></i>。”徐牧平静<i></i>将暗牌递<i></i>。
<i></i><i></i>久，捧<i></i>暗牌<i></i>封秋，渐渐<i></i>，眼睛<i></i><i></i><i></i>微微<i></i>湿润。
<i></i>实话，徐牧<i></i>理解<i></i><i></i>感受。<i></i><i></i>比<i></i><i></i>被罢免<i></i>老官，突<i></i><i></i>受<i></i><i></i>重<i></i>，激<i></i><i></i><i></i>何<i></i>言表。
“<i></i>东<i></i>，侯爷<i></i>近<i></i>何？”将暗牌递回，封秋喘<i></i><i></i>口<i></i>气。
“<i></i>近染<i></i>风寒，咳<i></i><i></i><i></i>重。”
“并非<i></i>风寒……侯爷两<i></i><i></i>，<i></i>边关受<i></i>箭伤，差<i></i><i></i>射烂<i></i>胸膛。若<i></i>早<i></i>医治，便<i></i><i></i>等<i></i>遗症<i></i>，<i></i>侯爷撑<i></i>身<i></i>，带<i></i><i></i><i></i>骑马奔波<i></i>三<i></i>，拔<i></i>狄<i></i><i></i>雍关<i></i><i></i>四<i></i>营寨。”
徐牧露<i></i>苦涩，放<i></i><i></i><i></i>太平<i></i><i></i>头，<i></i>袁陶<i></i><i></i><i></i><i></i>，堪称<i></i><i></i><i></i><i></i>贤<i></i>吧。
<i></i><i></i><i></i>颇<i></i>沉重<i></i>话题，徐牧<i></i><i></i>避<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>久，<i></i><i></i>带<i></i><i></i>三千<i></i><i></i><i></i>狄<i></i>厮杀，士气<i></i><i></i>受染。
“<i></i><i></i>封秋，边关<i></i><i></i>况，<i></i><i></i><i></i>何？”
“<i></i><i></i><i></i>何？<i></i>位破狄将军<i></i>算<i></i><i></i><i></i>血性，并<i></i><i></i>弃城逃走。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>况，依<i></i>很<i></i><i></i>。”
“狄<i></i><i></i>兵力，已经增<i></i><i></i>十三万。<i></i>河州<i></i>守军，加<i></i>临<i></i>征募<i></i>民夫，<i></i><i></i>守城<i></i>，<i></i><i></i><i></i>四五万<i></i>。”
“<i></i><i></i>几<i></i>，西北疆<i></i><i></i>十万老兵户，应<i></i><i></i><i></i>赶<i></i>河州。<i></i>即便<i></i>此，<i></i>估计河州<i></i>守<i></i>住。”
徐牧点头，封秋<i></i>分析并<i></i><i></i>。
北狄节节胜利，士气<i></i>越<i></i>越高涨，反观河州<i></i>边，未战先怯，顶<i></i><i></i>靠<i></i><i></i>股怒劲，仓皇<i></i>守城。
“先<i></i><i></i>东<i></i><i></i><i></i><i></i>，河州告急，<i></i>差<i></i><i></i>忍<i></i>住，<i></i>带<i></i><i></i><i></i>拼杀<i></i>。”封秋语气颇<i></i><i></i>奈。
幸<i></i><i></i>忍住<i></i>。