?“<i></i>、<i></i>东<i></i>！”官<i></i><i></i><i></i>，常威咽<i></i>口唾液，艰难喊<i></i><i></i>句。
<i></i>果<i></i>先<i></i><i></i><i></i>徐牧，<i></i><i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>……<i></i>真<i></i><i></i><i></i>，<i></i>位<i></i>东<i></i><i></i>气度，已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>物，举<i></i>投足<i></i>间，隐隐带<i></i><i></i>份果敢与肃杀。
<i></i><i></i>东<i></i><i></i><i></i>头，四百<i></i>骑<i></i><i></i>汉，清<i></i>色<i></i>白袍甲，带<i></i>刀，压<i></i>竹笠，待马蹄声远<i></i>，泥泞<i></i>官<i></i><i></i>，徒留<i></i>片片月牙般<i></i>马蹄印。
“快，快催马。”常威脸色蓦<i></i><i></i>白，<i></i>东<i></i>杀入渭城，指<i></i>定<i></i>闹<i></i>祸<i></i>。
……
“宿夕<i></i>梳头，丝<i></i>披两肩呐。”
卢<i></i>钟坐<i></i>藤椅<i></i>，<i></i>边哼<i></i><i></i>曲儿，<i></i>边<i></i>眼睛笑<i></i><i></i>弯月。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，雨色肆虐<i></i><i></i>街，<i></i>位<i></i>知<i></i>歹<i></i><i></i>夫<i></i>，已<i></i><i></i><i></i>力气，握<i></i>柴棍<i></i>玉<i></i>，虎口<i></i>割烂<i></i><i></i>。
倒<i></i><i></i>三<i></i>青壮，被冻<i></i>肤肉死白，<i></i>需再<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>彻底死<i></i>罢。
<i></i>世<i></i>，傻<i></i><i></i>活<i></i>长<i></i>。
老吏带<i></i>七八<i></i>官差，索性寻<i></i>处屋檐，收<i></i>油纸伞，<i></i>边喝<i></i>暖身<i></i>酒，<i></i>边冷冷<i></i><i></i>。
<i></i>等死光<i></i><i></i>，便再<i></i>洗<i></i>。
姜采薇垂<i></i><i></i><i></i>被打折<i></i><i></i>臂，<i></i>容<i></i><i></i>满<i></i><i></i>甘。
“且跪<i></i>，贱儿！”
<i></i><i></i>几<i></i><i></i>汉<i></i>，提<i></i>柴棍冲<i></i>，满眼尽<i></i>凶戾。其<i></i><i></i>位，高高扬<i></i><i></i><i></i>根<i></i>臂粗<i></i>柴棍，砸向<i></i>夫<i></i><i></i>头颅。
楼台<i></i>，卢<i></i>钟惊喜<i></i><i></i><i></i>身，<i></i>等<i></i>血溅五步<i></i><i></i>幕。
老吏带<i></i>七八<i></i>官差，<i></i>笑<i></i><i></i>重新撑伞，准备洗<i></i>。
轰隆隆——
偌<i></i><i></i>渭城长街，便<i></i><i></i><i></i>，宛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，晃<i></i>街<i></i>两边<i></i><i></i>，<i></i>惊惊乍乍<i></i><i></i><i></i>呼叫。