?雪绒越落越急，袁陶<i></i>咳<i></i>越<i></i>越急。<i></i><i></i><i></i>，被顾鹰扶<i></i>回<i></i>正堂，<i></i><i></i>饮<i></i><i></i>杯老参茶。
“<i></i>东<i></i>，忘<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>二<i></i>，<i></i>北狄使臣入长阳<i></i><i></i>间。”
袁陶<i></i>语气<i></i>，掺杂<i></i>苦涩<i></i>味<i></i>。
<i></i>破北狄十三万，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i><i></i>局<i></i>。
“朝堂<i></i><i></i><i></i><i></i>老狐狸，肯定<i></i><i></i>，<i></i>纪<i></i><i></i>百<i></i><i></i>，何尝见<i></i>狄<i></i>入长阳，必<i></i>万<i></i>朝贺。”
“万<i></i>朝贺？”徐牧笑<i></i><i></i><i></i>。
袁陶<i></i>跟<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>，笑<i></i>笑<i></i>，眼<i></i><i></i><i></i>泪花。
“狄<i></i>入纪，<i></i>非<i></i><i></i><i></i><i></i>八万降军。<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荣光。”
“回吧<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i>段<i></i>间切莫<i></i><i></i>。”袁陶脸<i></i>，浮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>力。
“侯爷保重身<i></i>。”
“暂<i></i>死<i></i><i></i><i></i>，<i></i>空<i></i><i></i>走走。”
徐牧<i></i><i></i>长揖，辞别<i></i><i></i>，才沉默<i></i><i></i><i></i>正堂，带<i></i>司虎等<i></i>，准备离<i></i>长阳。
……
入冬<i></i><i></i><i></i>场雪，让许<i></i><i></i><i></i><i></i>习惯。即便<i></i>啊繁华<i></i>斯<i></i>长阳，富贵<i></i>老爷<i></i>亦<i></i><i></i>此。踏烂<i></i>布庄<i></i>门槛，依<i></i>选<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>裘袍，<i></i><i></i>穿<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i><i></i>，<i></i>少<i></i><i></i>羞耻<i></i><i></i>味。
咚咚。
铛。
雪色<i></i><i></i>，长阳城<i></i><i></i><i></i>轴朱雀<i></i>，数十<i></i>官吏先<i></i>，七八队<i></i>路<i></i>官军，<i></i>边打<i></i>盆鼓，<i></i>边谄媚<i></i>往<i></i><i></i>。
千骑<i></i><i></i>马，趾高气扬<i></i>缓缓<i></i><i></i>。按照长阳<i></i>规矩，朱雀<i></i><i></i><i></i>骑马<i></i><i></i>，偏偏<i></i>等<i></i>候，却<i></i><i></i>任何<i></i><i></i>官吏，敢<i></i>斥话。
<i></i>因<i></i>，<i></i>千骑<i></i><i></i>马，<i></i>北狄<i></i>使臣。