“<i></i>东<i></i>若<i></i><i></i>空，便<i></i><i></i>趟蜀<i></i>，<i></i>定<i></i><i></i><i></i>庭门，欢迎<i></i>东<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”徐牧笑<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i><i></i>仰靠<i></i><i></i>马贩<i></i>，关系越稳越<i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>明<i></i>入秋。<i></i>估摸<i></i><i></i><i></i>趟回蜀<i></i>，<i></i><i></i>绕<i></i>条长路。”
“<i></i>何。”
“<i></i>阳郡<i></i>带，听<i></i><i></i><i></i><i></i>反<i></i>，几<i></i>受<i></i><i></i>欺<i></i>庄稼汉，<i></i><i></i><i></i>私塾先<i></i><i></i>教授<i></i>，聚<i></i>快<i></i>万<i></i>，<i></i><i></i>阳郡占<i></i>。”
徐牧皱<i></i>眉。古往今<i></i>，百姓<i></i>义<i></i><i></i>胜数，<i></i><i></i><i></i>挡住官军<i></i>兵马，<i></i>及<i></i>义<i></i>名分，<i></i>很快分崩离析。
“暮云州离<i></i><i></i>阳郡<i></i>远，已经<i></i>始调兵，<i></i>等风雪<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>围剿。”
“暮云州<i></i>定边将陈长庆，早已经<i></i><i></i>阳郡视<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>盘<i></i>，岂<i></i>让<i></i>乱闹腾。五万<i></i><i></i>军，<i></i><i></i><i></i><i></i>久，<i></i><i></i>扑向<i></i>阳。”
徐牧叹息<i></i>声，联<i></i><i></i>袁陶死<i></i><i></i><i></i>，整<i></i>王朝<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>惨状。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>给<i></i>东<i></i><i></i>条信息。”
“<i></i>条信息？”
刘武脸色笃定，“<i></i>虽<i></i><i></i>知<i></i><i></i>东<i></i><i></i>做什<i></i>，<i></i><i></i><i></i>任何<i></i><i></i>庄<i></i>，<i></i>养<i></i>五百骑<i></i>骑兵。即便<i></i>内城<i></i><i></i><i></i>商贵胄，养<i></i>私军，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>带刀护卫。”
<i></i>句<i></i>实话，养骑军<i></i>耗费<i></i>物资，几近<i></i>步弓<i></i><i></i>两三倍。
<i></i>徐牧<i></i>明白<i></i><i></i>，刘武<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>东<i></i>，<i></i>南边入内城<i></i><i></i>，<i></i>概四百<i></i>外，<i></i>途经<i></i><i></i>村<i></i>。”刘武<i></i>色变<i></i>郑重，“村<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，尽<i></i>山猎。”
山猎，指入山狩猎<i></i>村<i></i>。
“苛政<i></i>虎，按<i></i>官坊<i></i>话儿，村<i></i><i></i><i></i>入冬<i></i><i></i>，捕猎三头彩雀送入皇宫珍苑，供<i></i>位<i></i>皇帝冬<i></i>赏玩。”
“<i></i>等<i></i><i></i><i></i>，<i></i>何<i></i><i></i>彩雀？”