“<i></i><i></i>。采薇，<i></i><i></i><i></i><i></i>庄<i></i><i></i><i></i><i></i>，切莫让<i></i><i></i>乱跑。”
“奴<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“牧哥儿，牧哥儿，<i></i>回<i></i>！”司虎顾<i></i><i></i>再吃蒸糕<i></i>，分给<i></i>几<i></i>孩<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>劈马刀，匆匆跑<i></i>徐牧<i></i><i></i>。
“跟<i></i><i></i>楼台。”
沉<i></i>脚步，徐牧<i></i>边皱眉，<i></i>边往瞭哨<i></i>楼台<i></i>走<i></i>。
正<i></i>吃酒<i></i>三<i></i>老头，见<i></i>徐牧走<i></i>，急忙捧<i></i>酒碗<i></i>花<i></i>米儿，让<i></i><i></i>半条<i></i>。
“三位<i></i>辈，<i></i>若<i></i>休息<i></i>番。”
“<i></i>怕<i></i>卵，惹急<i></i><i></i>，<i></i>抽剑飞<i></i><i></i>。”诸葛范恼怒<i></i>口。
“<i></i>跟<i></i>儿<i></i><i></i>打仗。”
陈打铁依旧<i></i>爱<i></i>话，<i></i>枚接<i></i>枚<i></i>捻<i></i>花<i></i>米儿，丢入嘴<i></i>。
徐牧<i></i>奈叹<i></i><i></i>声，左右<i></i><i></i><i></i>三<i></i>老头，似乎<i></i><i></i><i></i>什<i></i>普通<i></i>，<i></i><i></i><i></i>罢。
“东<i></i>，<i></i>见<i></i>溃军<i></i>。”
正<i></i>楼台顶<i></i><i></i>弓狗，蓦<i></i>间语气<i></i>沉。
徐牧微微皱眉，垂头<i></i><i></i>，<i></i><i></i>卫丰带<i></i>近五百骑<i></i><i></i>影，<i></i>始横刀立马。
百余<i></i><i></i>山猎弓<i></i>，<i></i>分<i></i><i></i>三列，<i></i>陈<i></i>桥<i></i>指挥<i></i>，高高抬<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>弓。
另<i></i>几十<i></i>庄<i></i><i></i><i></i>青壮，<i></i>刀取刀，<i></i>刀提棍，<i></i><i></i><i></i>堵<i></i>庄<i></i>围墙<i></i><i></i>，提防溃军冲进<i></i>。
“二千<i></i><i></i>溃军，全<i></i><i></i><i></i>胃菜<i></i>。”
<i></i>知什<i></i><i></i>候，贾周走<i></i><i></i>身边。
“文龙先<i></i>。”
“主公，<i></i><i></i>势众者，定<i></i><i></i>速战。<i></i><i></i><i></i><i></i>打抢<i></i>普通<i></i>，杀退<i></i><i></i><i></i>波<i></i>锐气，则<i></i>足<i></i>惧。”