“走<i></i>路。”
……
风雪越<i></i>越<i></i>，冻<i></i>整座城<i></i>瑟瑟<i></i>抖。
“若<i></i>私藏银粮者，立即枭首！”
“<i></i>等乃<i></i><i></i>兵<i></i>凡，救诸位<i></i>水深火热。”
“再<i></i><i></i>轮，私藏钱粮者，便立即枭首！”
踏踏踏<i></i>马蹄声，<i></i><i></i><i></i>屋外<i></i>街路<i></i>掠<i></i>。
几<i></i><i></i>容<i></i>苦<i></i><i></i>，蹲坐<i></i>屋<i></i><i></i>，陷入<i></i><i></i>筹莫展。
“<i></i>王爷，<i></i>等怎办？”
几<i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i><i></i>色白净<i></i>哥儿，红<i></i>眼睛抬<i></i><i></i>头。
“<i></i>问<i></i>，<i></i>问哪<i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i>武功，<i></i><i></i>懂带兵打仗，怪<i></i><i></i>父王<i></i>喜欢<i></i>，派<i></i>冬<i></i>入内城。”
“<i></i>王爷莫慌……<i></i>位<i></i>纪侯爷若<i></i>知晓，定<i></i><i></i>派<i></i><i></i>救<i></i>等。”另<i></i><i></i>老护卫，急忙<i></i>声安慰。
“<i></i><i></i><i></i>知。”
<i></i>轻<i></i>王爷揉<i></i>揉眼睛，“<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>顾及<i></i>，毕竟<i></i><i></i><i></i>武功，<i></i><i></i>懂带兵打仗，<i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i>讨喜<i></i>。”
“<i></i>王爷，<i></i><i></i><i></i>——，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>义军<i></i>骑马折返，快，<i></i>等躲<i></i><i></i>窖<i></i>。”
几<i></i>护卫匆忙架<i></i><i></i><i></i>轻王爷，钻入<i></i>屋<i></i><i></i><i></i>处隐匿<i></i>窖<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，屋门<i></i><i></i><i></i>被踹<i></i>，隐约<i></i>听<i></i>见几<i></i>粗犷<i></i>叫骂声。
<i></i><i></i>武功<i></i><i></i>王爷，抱<i></i><i></i>头，躲<i></i><i></i>窖<i></i>瑟瑟<i></i>抖。
……