?长阳城，雪花零碎。
正<i></i>煮茶<i></i>袁陶，<i></i><i></i><i></i>始<i></i><i></i>，顾鹰便急急<i></i>外<i></i>走回。
“主<i></i>，先<i></i>定北侯<i></i><i></i>腹<i></i><i></i>侯府。”
“李<i></i><i></i>？”袁陶<i></i>色<i></i>喜。
“确<i></i>，李<i></i><i></i>留<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>调派两万<i></i>军回内城，绕<i></i>南<i></i>，<i></i>内城外二百<i></i><i></i>郡县扎营。”
“<i></i>。”袁陶激<i></i><i></i>捧<i></i>茶盏，“<i></i>终归<i></i>选<i></i><i></i>义。”
“另外，李<i></i>婉<i></i><i></i>马蹄湖。”
“啧，怪<i></i><i></i><i></i>。”
“主<i></i>，<i></i><i></i>何<i></i>理。”
“<i></i>约莫<i></i><i></i>，<i></i>东<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>李<i></i>婉先选<i></i><i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>定北侯才<i></i>选<i></i>。<i></i><i></i>哪<i></i>知<i></i>，即便<i></i><i></i>，<i></i>使唤<i></i><i></i><i></i>东<i></i><i></i>。”
“主<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>。”袁陶呼<i></i><i></i>口气，“顾鹰，<i></i>告诉虎堂<i></i>兄弟，增派五百<i></i>，护住李府<i></i>周全。”
待顾鹰转身走<i></i>，袁陶放<i></i>茶盏，微微闭眼，再度陷入<i></i>沉思<i></i><i></i>。
……
马蹄湖边。
坐<i></i>屋<i></i><i></i>，徐牧莫名<i></i>打<i></i><i></i>喷嚏。<i></i>旁<i></i>姜采薇，急忙取<i></i>披风，替<i></i>盖<i></i>身<i></i>。
“徐郎，<i></i>给<i></i>熬碗姜汤。”
“谢<i></i>夫<i></i>。”
姜采薇脸色<i></i>红，昨夜疾风骤雨<i></i>残留，<i></i>让<i></i><i></i><i></i>脸庞<i></i>，挂满<i></i>羞怯<i></i>色。
徐牧伸<i></i>懒腰，<i></i><i></i>屋<i></i>，<i></i>抬头，便<i></i>满眼<i></i>刺目。
“牧哥儿昨夜<i></i>抓鼠<i></i><i></i>，屋<i></i><i></i>震<i></i>。”司虎捧<i></i>几<i></i>炊饼，<i></i>边<i></i>口嚼<i></i>，<i></i>边急急跑<i></i><i></i>。