?“强<i></i>打庄？”垂衫<i></i><i></i>半<i></i>李<i></i>碗，蓦<i></i>间脸色顿住。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>莲嫂<i></i><i></i><i></i><i></i>打桩？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>理解<i></i>。”徐牧犹豫<i></i><i></i><i></i>身，扭<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>眼刚铺<i></i><i></i>床。
“李<i></i>碗，红被<i></i><i></i><i></i>喜庆……”
李<i></i>碗涨红<i></i>脸，点<i></i>点头，拼命搓<i></i>衣角。
“先<i></i>便答应<i></i><i></i><i></i>祖爷，<i></i>十<i></i>八<i></i>孩<i></i>——”
哐。
门<i></i><i></i><i></i>被推<i></i>。
徐牧身<i></i><i></i>抽，外头<i></i>风雪，让<i></i>整<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>凉<i></i><i></i><i></i>，哪<i></i><i></i>凉。
李<i></i>碗跺<i></i>跺脚，急匆匆<i></i>往屋帘<i></i>跑<i></i>。
屋门边，<i></i><i></i>搓鼻涕<i></i>半<i></i>娃儿，梗<i></i>脖<i></i>抬头，“东<i></i>，<i></i>爷<i></i><i></i><i></i>，虎哥儿报仇<i></i><i></i><i></i>，<i></i>爷忍<i></i>住<i></i>。”
“<i></i>八<i></i><i></i>辰，<i></i>爷<i></i><i></i>九<i></i>绝世武功，东<i></i>给<i></i>二两银<i></i>，<i></i>吃<i></i>糖葫芦<i></i>神功<i></i><i></i>。”
“<i></i>狗福，先<i></i><i></i>。”
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>招，给<i></i><i></i><i></i>眼。”
徐牧揉<i></i>额头，转身<i></i><i></i>，<i></i><i></i>屋帘<i></i><i></i>李<i></i>碗，已经重新走<i></i><i></i><i></i>，规规矩矩<i></i>穿<i></i><i></i>襦裙。
“<i></i>狗福，东<i></i>带<i></i><i></i>吃肉。”
“哈，啥肉？”
“竹笋炒肉。”
……
<i></i>难平<i></i>徐牧，沉默<i></i>坐<i></i>楼台<i></i>，听<i></i>庄<i></i><i></i>，<i></i>狗福被娘亲抽打<i></i>嚎啕哭声，脸色越<i></i><i></i>语。
<i></i>脚步声走近，徐牧转<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>知什<i></i><i></i>候，贾周已经踩<i></i>轻步走<i></i>，先施<i></i>礼，再缓缓坐<i></i>。