?“<i></i>东<i></i>入座。”
将<i></i>绪散<i></i>，徐牧长揖微拜，才坐<i></i><i></i>袁陶<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>东<i></i><i></i>见<i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>长阳。”袁陶平静<i></i><i></i>口，<i></i>字<i></i>顿。
“<i></i>段<i></i>间内，暂<i></i><i></i><i></i>回<i></i>。”
徐牧<i></i><i></i>知<i></i>，袁陶打算做什<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，尤其<i></i><i></i>方<i></i><i></i>防范<i></i><i></i>况<i></i>，<i></i>很艰难。
除非<i></i><i></i>，袁陶<i></i><i></i>其<i></i><i></i>奇计，<i></i>定<i></i>乾坤。
“朝堂<i></i><i></i><i></i>，<i></i>抵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疯<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>奇毒<i></i>法。”
“参与<i></i><i></i>，该<i></i><i></i>份名单，<i></i><i></i>查<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>懒<i></i>查<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>再浪费<i></i>间。”
徐牧沉默点头。<i></i>记<i></i>常四郎<i></i><i></i>类似<i></i><i></i><i></i>，<i></i>概<i></i>很<i></i><i></i>合谋，凑<i></i>分<i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>侯爷死。
“侯爷打算怎<i></i>做。”
“奸相<i></i>幼帝，已经<i></i><i></i>父<i></i>，拆<i></i>断关系<i></i>。认真<i></i><i></i>，<i></i><i></i>位<i></i>侄已经被带歪<i></i>路。<i></i><i></i>打算，重新立<i></i>位皇帝，<i></i><i></i><i></i><i></i>，再挑选贤臣辅<i></i>。”
“<i></i>此，<i></i><i></i>死<i></i>安<i></i>。”
袁陶<i></i><i></i>很平静，<i></i>徐牧<i></i>底，却听<i></i>惊涛骇浪。
“侯爷，若<i></i>贤臣呢。”
“<i></i><i></i>，<i></i>东<i></i><i></i><i></i>。先<i></i><i></i>书信<i></i><i></i><i></i>，<i></i>定北侯商量<i></i>许久，虽<i></i><i></i><i></i><i></i>很愿<i></i>，<i></i>终归<i></i>觉<i></i>，让<i></i>取<i></i>轮名声……<i></i>管<i></i><i></i><i></i>路<i></i>何，<i></i><i></i><i></i>言，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”