几轮箭矢<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>少<i></i>，倒<i></i><i></i>皇宫<i></i><i></i>。
“风字营，回射！”
九百余<i></i><i></i>风字营，算<i></i>断头军<i></i>顶级<i></i>战力，听见<i></i>文<i></i>话<i></i>，纷纷举<i></i><i></i><i></i><i></i>弓，趁<i></i>营兵收势<i></i>空档，将<i></i>拨拨<i></i>飞箭，回射<i></i><i></i>。
<i></i>千<i></i><i></i>虎堂死士，<i></i>顾<i></i>死<i></i><i></i>身<i></i>跃，随即冲<i></i><i></i>营兵<i></i>阵列<i></i>。
“杀<i></i><i></i>！”见状，徐牧立即<i></i>令。
数千<i></i>营军，原本便<i></i>舍<i></i>忘死<i></i>志，见<i></i>断头军越杀越凶，<i></i><i></i>久，便惊<i></i>边战边退，先<i></i>几<i></i>叫嚣<i></i>肥将，更<i></i>吓<i></i>策马狂逃。
……
养<i></i>殿。
被厮杀声惊醒<i></i>袁禄，<i></i>边揉<i></i>眼睛嚎啕，<i></i>边喊<i></i>“相父相父”。养<i></i>殿外，披<i></i>金甲<i></i>萧远鹿，沉默<i></i><i></i>，急步走入<i></i>殿<i></i>。
“相父，<i></i>否朕<i></i><i></i>皇叔杀入<i></i>宫？朕听见很<i></i><i></i><i></i>惨叫。”
“<i></i><i></i>。”萧远鹿露<i></i>笑容，“定<i></i><i></i>做<i></i>噩梦，<i></i><i></i>纪<i></i>江山，<i></i><i></i>便<i></i>陛<i></i><i></i>，谁<i></i>抢<i></i>走。”
“再<i></i>几<i></i>，陛<i></i>束<i></i><i></i>岁，臣<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>陛<i></i>，挑选<i></i>位良妃呢。”
“睡吧，陛<i></i>。”
“相父，<i></i>若讲<i></i>故<i></i>哄朕。”
“臣<i></i>愿<i></i>效劳。”
待幼帝睡<i></i>，萧远鹿才沉默<i></i><i></i>身，重新走<i></i><i></i>养<i></i>殿外。
御<i></i><i></i>，等<i></i>许久<i></i><i></i><i></i>银甲<i></i>将，<i></i>色微微<i></i>喜。
“萧宰辅，战<i></i><i></i>即，<i></i><i></i>莫<i></i>再等<i></i>，切<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姓侯。”
推荐：【【】