曹鸿抱拳退<i></i>两步，身<i></i><i></i>跃，消失<i></i><i></i><i></i>方。
“牧哥儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胆，<i></i>怕死<i></i>。先<i></i><i></i><i></i>见<i></i>，打长阳<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冲。”
“<i></i><i></i>。”徐牧叹<i></i>气。<i></i><i></i><i></i>知，<i></i>侯爷<i></i><i></i>培养虎堂，<i></i>费<i></i><i></i>少<i></i>血。
“司虎，随<i></i><i></i><i></i>趟渝州。”
渝州，几乎<i></i>内城<i></i>带<i></i>边缘城市<i></i>，虽<i></i><i></i>临近纪江，<i></i>终归<i></i><i></i>，纪江二十三城，繁华程度属<i></i>打末尾<i></i><i></i><i></i>批。
袁安登基<i></i><i></i><i></i>，按<i></i><i></i><i></i>老臣<i></i><i></i><i></i>法，应<i></i><i></i>正月初<i></i>，刚<i></i>重定<i></i>号，乃<i></i><i></i>吉<i></i><i></i>。
徐牧<i></i>懒<i></i>管<i></i>，正<i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i>趟常四郎<i></i><i></i>。
“跟<i></i>徐将军！”
<i></i>徐牧身<i></i>，<i></i>初<i></i><i></i>批断头军，约<i></i>四百余<i></i>，愿<i></i>留<i></i><i></i>。
“<i></i>渝州！”
……
近<i></i><i></i>关，原本雪色<i></i><i></i><i></i>，变<i></i>逐渐消停<i></i><i></i>。官<i></i>两边，随<i></i>浅浅阳光<i></i>照射，尽<i></i>湿漉<i></i>融化雪水。
沿途<i></i>见，许<i></i>穷苦<i></i>流民，<i></i>慌<i></i>迭<i></i>往长阳城<i></i>方向跑。
奸相伏诛<i></i><i></i>，至少搜<i></i><i></i>满满几十<i></i>仓<i></i>米粮。便<i></i><i></i>初常四郎<i></i>言，<i></i><i></i>七<i></i><i></i>粮食，<i></i>掌握<i></i>少数<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>疑，奸相萧远鹿便<i></i>其<i></i><i></i><i></i>。
似<i></i><i></i><i></i>博取民<i></i>，已经连<i></i>三<i></i>，袁安<i></i><i></i>仓放粮<i></i>。
约莫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，循<i></i>四百<i></i><i></i><i></i>官<i></i>，<i></i>算<i></i>隔<i></i><i></i>午<i></i>，赶<i></i><i></i>渝州城。
“<i></i>卖米<i></i>，怎<i></i><i></i><i></i>王<i></i>？”司虎努<i></i>嘴，语气<i></i><i></i><i></i>难<i></i>置信。
“牧哥儿，<i></i>见<i></i><i></i>，<i></i>喊<i></i>卖米<i></i>，<i></i><i></i>喊<i></i>渝州王？”