“陛<i></i><i></i><i></i>思，<i></i>记<i></i><i></i>。既<i></i><i></i>死战，<i></i>请陛<i></i>早<i></i>准备。”
“渝州王放<i></i>，若北狄敢犯边，朕定<i></i>御驾亲征，驱逐蛮狄！”
“<i></i><i></i>真<i></i>。”常四郎似笑非笑，突<i></i><i></i><i></i><i></i>身，拱<i></i>告辞，<i></i><i></i>往殿外走<i></i>。
“徐宰辅，<i></i>渝州王<i></i><i></i>造次<i></i>。”待常四郎走远，袁安才抹<i></i>额头<i></i>汗，声音微微<i></i>怒。
“<i></i><i></i>性<i></i>便<i></i><i></i>此。”徐牧<i></i>稳稳<i></i><i></i>身，“臣<i></i><i></i>希望，陛<i></i><i></i>恪守圣<i></i>，莫<i></i>辜负万千<i></i>百姓，<i></i>及<i></i>侯爷<i></i><i></i>血。”
“<i></i><i></i><i></i>。朕定<i></i>号永昌，便<i></i>永世昌盛<i></i><i></i>。”袁安脸色顿<i></i>顿，仿佛背诵书文<i></i>般。
徐牧平静点头，告辞<i></i><i></i>，<i></i>返身走<i></i><i></i>皇宫。
……
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>布置<i></i><i></i>造反<i></i>由头。”御<i></i><i></i>，徐牧眉头微皱。
别<i></i><i></i>明白，<i></i>却<i></i><i></i><i></i><i></i>。别<i></i>常四郎<i></i><i></i><i></i>风<i></i>，实则<i></i><i></i>局<i></i>布<i></i><i></i>。
若<i></i>袁安真<i></i>抗狄，则什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
若<i></i>袁安贪<i></i>怕死，<i></i>顾<i></i>身<i></i><i></i>龙椅，像<i></i>初<i></i>帮乞活<i></i>奸党<i></i><i></i>，<i></i><i></i>常四郎再造反，便<i></i><i></i>举旗<i></i><i></i>法。
“瞒<i></i><i></i><i></i>。”常四郎笑<i></i>笑，“<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>陶陶<i></i><i></i>间太短，很<i></i>东西<i></i><i></i><i></i>及。给<i></i><i></i>信<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>计划，<i></i><i></i><i></i>清君侧<i></i><i></i>，留<i></i><i></i>初<i></i>幼帝身边，倚仗<i></i>皇叔<i></i>身份，花<i></i>几<i></i><i></i>间听政，慢慢教习。”
“<i></i><i></i>身<i></i>奇毒，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>条路明显走<i></i>通<i></i>。袁安<i></i>做皇帝，实则<i></i><i></i>二步棋。”
“求<i></i><i></i>稳，<i></i><i></i>做<i></i>赌徒。”
徐牧沉默<i></i>场，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>解释<i></i>通<i></i>。<i></i><i></i><i></i>二步棋<i></i>袁安，确实<i></i><i></i><i></i>及格。