?“听清<i></i>？”
“听清<i></i>。”徐牧凝<i></i>脸。
李<i></i><i></i>松<i></i><i></i>口气，“<i></i>老<i></i>，打<i></i><i></i><i></i>。<i></i>死<i></i><i></i><i></i>，将逆<i></i>葬<i></i><i></i><i></i>身边。”
徐牧顿<i></i>顿，隐约间明白<i></i>李<i></i><i></i><i></i><i></i>思。
“<i></i>打仗花<i></i>半<i></i>，管教逆<i></i><i></i>花<i></i>半<i></i>。约莫<i></i>法<i></i><i></i><i></i>，养<i></i><i></i>头白眼狼。”
“<i></i>世<i></i>啊，再干净<i></i><i></i>，终归<i></i><i></i>便脏<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>孙婿除外。”
“先<i></i><i></i>外头<i></i>见<i></i>岳丈。”徐牧犹豫<i></i><i></i><i></i>口，“真按<i></i>岳祖<i></i>言，<i></i><i></i>候<i></i>该跑<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>怕吗。”
“<i></i>怕，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>路杀<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>吧。”李<i></i><i></i>满<i></i><i></i>露<i></i>笑容。
……
立<i></i>李府外<i></i><i></i><i></i>虎堂死士，抬<i></i>眼睛，冷冷<i></i><i></i><i></i>眼围拢<i></i><i></i><i></i>诸<i></i>黑衣<i></i>，<i></i><i></i>半分犹豫，将<i></i><i></i><i></i>信号筒，<i></i><i></i><i></i>点<i></i>。
瞬间，<i></i><i></i>空<i></i><i></i>，<i></i><i></i>火光立即炸<i></i><i></i><i></i>。
喀嚓。
先<i></i>领路<i></i><i></i>仆，被<i></i><i></i>刀劈碎<i></i>脸，惨叫两声死<i></i><i></i><i></i>。
徐牧抽<i></i>长剑，<i></i>屋<i></i><i></i>稳稳踏<i></i><i></i>。
“主<i></i>，至少七千<i></i>。离<i></i>太远，虎堂<i></i><i></i>正<i></i>赶<i></i>。”
<i></i>话<i></i>虎堂死士，急急<i></i>补<i></i><i></i>句，“请主<i></i><i></i>别处走，<i></i>等替主<i></i>断<i></i>。”
“哪路<i></i><i></i>？”
“劈刀<i></i><i></i>法，很像官军。”
“暮云营。”
越<i></i>越<i></i><i></i><i></i>影，跃入李府，紧紧挡<i></i>徐牧身<i></i>。细算<i></i>话，已经约莫<i></i><i></i>千<i></i>。
“杀。”
……