<i></i>轮密麻<i></i>马箭，至少射杀<i></i>百<i></i>，<i></i><i></i>数十<i></i>坠马。
<i></i>等<i></i>况迂回<i></i>救，<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。
“坠马者，恭送赴死！”徐牧悲声<i></i>口。
“恭送赴死——”
余<i></i><i></i>轻骑，带<i></i>满脸<i></i>悲恸，顾<i></i><i></i>检查<i></i>箭<i></i>伤口，继续往<i></i>冲杀。
……
立<i></i>另<i></i>处高<i></i>，拓跋照<i></i>色骤冷。
<i></i><i></i><i></i>旁边，黄<i></i>春挨<i></i><i></i>记耳光，整张脸<i></i><i></i>肿<i></i>。别<i></i><i></i><i></i><i></i>师，<i></i><i></i>功勋赫赫<i></i>左汗王<i></i>，<i></i><i></i><i></i>指头<i></i>比<i></i><i></i>。
“<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>趣。傻<i></i>连环马？便<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>连环马，冲破<i></i><i></i>北狄<i></i>军<i></i>半<i></i>军阵。”
黄<i></i>春哆嗦垂头。
“取<i></i>金弓。”拓跋照回头，冷冷<i></i>补<i></i><i></i>句。
<i></i><i></i>狄<i></i>护卫，迅速捧<i></i>金弓跑<i></i>。
接<i></i>金弓，拓跋照沉<i></i><i></i>口气，抬<i></i>头，注视<i></i><i></i>方厮杀<i></i>，<i></i><i></i>骑领军狂奔<i></i><i></i>影。
“<i></i>东<i></i>，本王送<i></i><i></i>箭，替<i></i>安达复仇雪恨。”
眯<i></i>眼睛，拓跋照单<i></i>抬<i></i><i></i>金弓，搭<i></i><i></i>金杆箭。
……
骑<i></i>马<i></i>，徐牧抬<i></i><i></i>弩，射烂<i></i><i></i><i></i>狄<i></i><i></i>侯<i></i>脸庞。
“列位袍泽，跟<i></i>冲<i></i><i></i>！”
“愿随徐将！”
徐牧<i></i><i></i>清楚，<i></i>方<i></i>远<i></i>位置，<i></i>剩三千余<i></i>连环马，已经<i></i>冲<i></i><i></i>尽头，沿途杀<i></i>，尽<i></i>堆叠<i></i>狄<i></i>死尸。
<i></i>青<i></i>营<i></i>坠马者，尸体<i></i><i></i>铺<i></i><i></i>路。
徐牧凝<i></i>眼色，刚收<i></i><i></i>弩，突<i></i>间，胯<i></i><i></i>风将军，仿佛<i></i><i></i>病<i></i><i></i>般，<i></i>断嘶声长鸣，连奔袭<i></i>速度，<i></i><i></i><i></i><i></i>慢<i></i>许<i></i>。