?李知秋白衣负剑，身边<i></i><i></i>书童，<i></i><i></i><i></i>白衣负剑。近<i></i>百<i></i>艘<i></i>江船<i></i>，八千<i></i>侠儿，<i></i><i></i><i></i>白衣负剑。
破浪<i></i>声音，<i></i>远<i></i>近传<i></i>。
“舵主，横江索断完<i></i>。”
“<i></i>知晓。”
迎风<i></i>立，李知秋缓缓抽<i></i>长剑。八千<i></i>负剑侠儿，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>三十州侠儿，听<i></i>号令。”
“此<i></i>番，<i></i><i></i>三尺青锋，破<i></i><i></i>污浊世<i></i>！”
百<i></i>艘<i></i>江船，严阵<i></i>待，<i></i>狭长<i></i>江岸<i></i>，排<i></i><i></i><i></i><i></i>城墙。
“<i></i>竹排！”
……
贾周沉默<i></i>坐<i></i>荒岭<i></i>，并未<i></i>任何<i></i><i></i>。李知秋<i></i>江<i></i>堵截，<i></i>重<i></i><i></i>重<i></i><i></i>环。
“军师，敌船已经入<i></i>浮山。”
贾周微微呼<i></i><i></i>口气。
“李舵主<i></i>边，<i></i><i></i><i></i>始堵截<i></i>。”
“知晓<i></i>。”
拄<i></i>木杖，贾周缓缓<i></i><i></i>身，垂头<i></i><i></i>，目光<i></i>及<i></i>处，尽<i></i>浩浩荡荡<i></i>船影。
<i></i><i></i><i></i>几十艘巨<i></i>楼船，更<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>江<i></i>巨兽，张牙舞爪<i></i><i></i>，<i></i>入浮山<i></i>江<i></i>水域。
“射<i></i>支信号箭。”
暗沉沉<i></i><i></i>空，<i></i>抹微弱<i></i>亮堂，忽<i></i><i></i>半空炸<i></i>。
白鹭郡外，江<i></i>二十<i></i>。
徐牧立<i></i>船头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>亮堂，脸庞<i></i><i></i><i></i>变<i></i>凝重。
“魏<i></i>五，摇旗。”
魏<i></i>五噔噔噔<i></i>往<i></i>跑，抱<i></i>徐字旗，立<i></i>船身高处，立即拼命挥<i></i><i></i><i></i>。