?<i></i>色近<i></i>黄昏。
江<i></i>硝烟，<i></i>雾<i></i>般腾<i></i>，直直荡<i></i><i></i>江边。
樊鲁带<i></i>伏弓，目光闪烁<i></i>悲戚。<i></i><i></i><i></i>句话，战船稀缺，<i></i><i></i>伏弓，<i></i><i></i><i></i>循<i></i>机<i></i>，再伺机<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>机很难选，至少军师<i></i>射信号箭，<i></i>便<i></i>敢乱<i></i>。
“徐将，楼船<i></i><i></i>！”
徐牧抹<i></i>抹脸<i></i><i></i>汗，<i></i>船窗往外<i></i>。果<i></i>其<i></i>，十余艘<i></i>巨<i></i>楼船，离<i></i><i></i><i></i>越<i></i>越近。
狗夫陈长庆，<i></i>真<i></i>气怒<i></i>比，并<i></i><i></i>给<i></i>任何<i></i>机。<i></i><i></i>陈长庆并<i></i>知<i></i>，<i></i><i></i>切，正<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“楼船近<i></i>。”
……
胡白松坐<i></i>木台<i></i>，老态龙钟<i></i>脸庞，<i></i><i></i>微微昂<i></i><i></i>，<i></i>向荒岭<i></i><i></i>位置。暗色雾笼，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清。
<i></i><i></i><i></i>明白，<i></i><i></i><i></i>候<i></i>。<i></i>位东屋先<i></i>，<i></i>何<i></i><i></i>退。按理<i></i><i></i>，<i></i>已经<i></i>败像横<i></i>，救<i></i><i></i>救<i></i>。
<i></i><i></i>二士，唯<i></i>凉州<i></i>司马修，及<i></i>数<i></i>二三<i></i>，方<i></i>与<i></i><i></i>谋。余<i></i><i></i>，<i></i>土鸡瓦狗。
“<i></i><i></i><i></i>通，<i></i><i></i>什<i></i>奇计，<i></i>将<i></i>战势逆转。”
胡白松凝住脸色，“通告<i></i><i></i>，分五百江船，沿<i></i>浮山附近<i></i>带，布<i></i>五<i></i>弧字水阵。”
待裨将匆匆走<i></i>，胡白松复<i></i>抬头，<i></i><i></i>荒岭<i></i><i></i><i></i>影。
各司其主，厮杀<i></i><i></i>厚非。<i></i><i></i>介籍籍<i></i>名<i></i>辈，<i></i><i></i><i></i>身份<i></i>言，<i></i><i></i>比杀鸡<i></i><i></i>宰牛刀。
“沉！沉！沉——”
<i></i>二艘盾船，<i></i>拍杆连翻<i></i>崩砸<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>四分五裂。数<i></i>清<i></i>暮云州士卒，<i></i><i></i>叫嚣至极<i></i>声音。
<i></i><i></i>羊羔<i></i>般<i></i>盾船，被群狼般<i></i>战船，死死围<i></i><i></i>间。<i></i>论任谁<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>场死局。
“司虎，打<i></i>船门！”徐牧急急呼喊。
推<i></i>船舱门，司虎抓住<i></i><i></i>落水<i></i>士卒，刚拉<i></i>半截身<i></i>，便<i></i><i></i>已经扎满<i></i>箭矢。