胡白松苦涩点头。
陈长庆<i></i>色阴沉，<i></i>底<i></i>，<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>听取胡白松<i></i>话。若<i></i><i></i><i></i>胡白松，便<i></i><i></i><i></i>挟<i></i><i></i><i></i>策计。
“<i></i>等若回<i></i>，徐贼便<i></i>入蜀，<i></i>何甘<i></i>，<i></i>何甘<i></i>！”
“老<i></i><i></i>何甘<i></i>——”
嘭。
听<i></i><i></i>声崩爆，陈长庆脸色瞬间剧变，急急让<i></i>回船。
“快，<i></i><i></i>水鬼！速速回船，折返暮云州！”
“侯、侯爷，并非<i></i>水鬼，<i></i>船<i></i><i></i>竹排<i></i>烧、烧爆<i></i>。”<i></i>裨将艰难<i></i>口。
……
浮山边<i></i>江岸。徐牧<i></i>贾周，<i></i><i></i>满脸尘烟<i></i>李知秋，三<i></i>并排<i></i>坐。附近<i></i>士卒，急急送<i></i><i></i>热茶。
“送<i></i>甚<i></i>茶，送酒<i></i>！”
“<i></i><i></i>场，文龙先<i></i><i></i><i></i>首功。”李知秋拍<i></i>酒坛，掩<i></i>住<i></i>满脸笑<i></i>。
“李舵主亦<i></i>奇功。”
李知秋叹口气，“<i></i><i></i>惜，杀<i></i><i></i>陈长庆<i></i>狗儿。”
“<i></i>儒龙算<i></i><i></i><i></i>物，早早<i></i>办法退<i></i>船。”贾周接<i></i>酒坛，<i></i>茶杯斟<i></i><i></i>盅，放<i></i>嘴<i></i>慢饮<i></i><i></i>。
“先<i></i>清算<i></i><i></i>数。暮云州<i></i><i></i>军……至少死伤逾九万<i></i>，加<i></i>失踪，逃兵，至少十四万。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，即便陈长庆回<i></i>暮云州，<i></i>剩六万<i></i>军？”
贾周笑<i></i>笑，“李舵主，<i></i><i></i><i></i><i></i>算，<i></i><i></i><i></i>支联军，除<i></i>沧州<i></i>，招安<i></i>江匪溃军。<i></i>估摸<i></i>回<i></i>暮云州，陈长庆<i></i>剩<i></i>士卒，即便加<i></i>驻军，<i></i><i></i>足二万<i></i>。”
“<i></i>且，<i></i><i></i><i></i>支士气崩碎<i></i><i></i>军，<i></i><i></i>牙<i></i>虎，见<i></i>狼<i></i><i></i>逃窜。”
李知秋听<i></i>脸色兴奋。
<i></i><i></i>番合<i></i>，<i></i>等<i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>候。<i></i><i></i>兵威<i></i>盛，<i></i>便<i></i>机<i></i>入主暮云州。
“提<i></i>恭喜李舵主。”徐牧微微拱<i></i>，忽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，“若<i></i>李舵主真入<i></i>暮云州，<i></i>皇帝<i></i><i></i>何。”