?“主公，<i></i><i></i>贩马汉<i></i>未走？”
“未走，<i></i><i></i><i></i>色渐暗，<i></i><i></i>辨马，让<i></i>明<i></i>再认<i></i>番。”
拄<i></i>木杖，贾周沉默<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>，坐<i></i>郡守府外<i></i>石台<i></i>。夜色铺<i></i>，随<i></i>火炬光<i></i>摇曳，拖<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>许佝偻。
徐牧<i></i>跟<i></i>坐<i></i>，解<i></i>外袍，披<i></i>贾周身<i></i>。
“蜀州三王，知主公新占<i></i>临江二郡，定<i></i><i></i>遣<i></i><i></i>探。反<i></i><i></i>商户贩<i></i>，利益<i></i>谨慎性，至少<i></i>月<i></i>内，<i></i><i></i>借<i></i>白鹭郡。”
徐牧点头。
<i></i><i></i>刘武<i></i><i></i>马贩<i></i>突<i></i><i></i><i></i>，高兴归高兴，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丝提防。
“再者<i></i>。”贾周笑<i></i>转头，“<i></i>凡<i></i><i></i>合格<i></i>贩马夫，<i></i>论<i></i>何处贩马，终归先打听<i></i>番<i></i><i></i><i></i>虚实。比方，主公<i></i><i></i>底<i></i>，已经<i></i><i></i>近六千匹<i></i>战马。”
“<i></i><i></i>带三百匹<i></i><i></i>，未<i></i>马厩攀比<i></i>番，<i></i>未摆<i></i>价格，乃<i></i>醉翁<i></i><i></i><i></i><i></i>酒。”
“文龙，<i></i><i></i>探<i></i>。”徐牧叹<i></i>口气。
“主公明白便<i></i>。<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>秋，入蜀<i></i>机<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>次。<i></i><i></i><i></i><i></i>很担<i></i><i></i>变局，蜀州三王若<i></i>抛却<i></i>往恩怨，先联<i></i>抵住外敌，主公<i></i>举步维艰。”
“毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>，主公并非<i></i>庸碌<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>头<i></i>山狼。”
贾周<i></i><i></i>身<i></i>，将外袍重新解<i></i>，<i></i><i></i><i></i>披<i></i>徐牧身<i></i>。
“夜色凉寒，主公早<i></i>歇息。<i></i>贩马夫<i></i>似<i></i>普通<i></i>探哨，思量<i></i><i></i>夜，明<i></i><i></i>早，该<i></i>套主公<i></i>话<i></i>。”
木杖敲<i></i>石路<i></i>，<i></i><i></i>“咚咚”<i></i>声音，等徐牧再抬头，<i></i><i></i>贾文龙，已经消失<i></i><i></i>夜雾<i></i><i></i>。
……
<i></i>贾周<i></i>言，清晨<i></i>雾水<i></i><i></i>落珠，尚<i></i>晨鸟掠<i></i>头顶。刘武<i></i>身影，已经等<i></i><i></i>郡守府<i></i>。
<i></i>刚走<i></i><i></i>，徐牧便微微<i></i>顿。