……
“活<i></i><i></i>场乱世，<i></i>论<i></i>谁，<i></i><i></i><i></i>场活法。书<i></i>敢提刀救<i></i>，武夫亦<i></i>卖身权贵。”
徐牧敲<i></i><i></i>指，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蜀南王。
约莫<i></i>醒<i></i>酒。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，窦通<i></i>眼睛<i></i>，<i></i><i></i>丝<i></i><i></i><i></i><i></i>东西。
“蜀<i></i>九郡，<i></i>等需<i></i><i></i><i></i>入主<i></i>机<i></i>。”徐牧凝<i></i>声音。
<i></i>件<i></i><i></i>，<i></i><i></i>贾周商量<i></i>，<i></i><i></i><i></i>内，若<i></i><i></i>法<i></i>功占蜀，<i></i><i></i>鱼吃<i></i>鱼<i></i>乱世<i></i>，<i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>沦<i></i>别<i></i><i></i>泥食。
“另二位<i></i>蜀王，便<i></i>十足十<i></i>守城<i></i>犬。”窦通语气认真。
窦通<i></i><i></i>思已经很明朗，守城<i></i>犬，虽<i></i>进取<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蛋糕，<i></i>定<i></i><i></i>拼死相挡。
“窦通，蜀<i></i>与蜀西，各<i></i><i></i>少<i></i>军？”
“蜀州<i></i>山，<i></i>利<i></i>骑。<i></i>盾甲兵<i></i>弩弓<i></i><i></i>主，<i></i>二<i></i>比<i></i>蜀南，更<i></i>富庶<i></i>比。蜀<i></i>五郡，约莫<i></i>五万<i></i>军，蜀西四郡，<i></i>近四万<i></i>。”
“加<i></i><i></i><i></i>，该九万<i></i>。”
“<i></i>止。”窦通苦笑，“<i></i>讲<i></i><i></i>，<i></i>二<i></i>富庶，<i></i><i></i><i></i>重金征募蛮兵，真<i></i><i></i><i></i><i></i>，至少十二三万。”
徐牧<i></i><i></i>沉默。<i></i>势<i></i>原因，蜀南<i></i>带土<i></i>贫瘠，交通<i></i>便，再加<i></i><i></i><i></i>二郡，<i></i><i></i>二万<i></i>军，已经<i></i>极限<i></i>。
先<i></i>徐牧<i></i><i></i>，蜀南军<i></i>士卒，连制式<i></i>器甲，<i></i><i></i><i></i>普及。
“<i></i>并非<i></i><i></i><i></i>试<i></i>，仗<i></i><i></i>股豪气，试<i></i>占取<i></i><i></i>富饶郡县。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>功。”
“窦通，<i></i>辖<i></i><i></i>百姓士卒，<i></i>知<i></i><i></i>尽力<i></i>。”徐牧宽慰<i></i>句。
怪<i></i><i></i>窦通，差距实<i></i>太<i></i>。<i></i>且，徐牧更<i></i>知<i></i>，随<i></i>沧州<i></i><i></i><i></i>阳谋，蜀西<i></i>蜀<i></i>两<i></i>王爷，定<i></i><i></i>联<i></i>，抵制<i></i><i></i>位被朝堂任命<i></i>“新蜀州王”。
“<i></i>军走<i></i><i></i>栈<i></i>，入蜀<i></i>剩<i></i><i></i>办法，<i></i><i></i>攻<i></i>峪关。<i></i>峪关<i></i><i></i>，蜀<i></i>王至少堆<i></i>三万<i></i>士卒。”