“主公先<i></i><i></i>，<i></i>法<i></i>牵制峪关？”
“<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>确定，<i></i><i></i>定<i></i>功。”
……
“<i></i><i></i>法<i></i>，<i></i>仅<i></i>主公<i></i>确定，<i></i><i></i><i></i>法确定，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>通。”贾周捧<i></i>热茶，语气沉沉。
“军师，<i></i>什<i></i>法<i></i>？”<i></i>旁<i></i><i></i>文，蓦<i></i>脸色<i></i>怔。
“蜀<i></i>共<i></i>九万<i></i>军，再加<i></i>其<i></i><i></i>蛮兵营，加<i></i><i></i><i></i><i></i>十几万<i></i>。<i></i>主公<i></i><i></i>，加<i></i>蜀南<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>四万<i></i>。”
“<i></i><i></i>攻城方，四万<i></i>打十几万<i></i>攻坚，<i></i><i></i><i></i>场笑话。”
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>请援军。”
“渝州王！”<i></i>文脸色狂喜，“若<i></i>渝州王，应<i></i>愿<i></i>帮主公<i></i>。”
“<i></i><i></i>渝州王。”贾周摇<i></i>头，“渝州王<i></i>兵力，底蕴，<i></i><i></i>内城<i></i><i></i>利，注定<i></i><i></i><i></i>，必<i></i><i></i><i></i><i></i>方<i></i>枭雄。”
“<i></i><i></i><i></i>主公，<i></i><i></i>未雨绸缪<i></i><i></i>，即便<i></i>常四郎<i></i>老友，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赊<i></i><i></i>份<i></i><i></i>。再者，内城离<i></i>蜀州太远，依<i></i><i></i>见，渝州王未必<i></i>答应。”
“军师，主公<i></i>渝州王<i></i>老友。”
贾周沉默<i></i><i></i>，“<i></i>文，<i></i>更<i></i><i></i>场乱世。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>希望，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，度<i></i>君<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>渝州王，<i></i><i></i><i></i>谁，愿<i></i>帮主公？”
贾周<i></i><i></i>答<i></i>名字，沉默久久，“<i></i>今，需<i></i><i></i><i></i><i></i>游<i></i><i></i><i></i>，<i></i>定<i></i><i></i>合适<i></i>，<i></i>缺<i></i><i></i><i></i>遁身<i></i>机<i></i>。”
“遁身<i></i>机<i></i>？”
“浮山<i></i>战，<i></i><i></i><i></i><i></i>名头，恐怕被<i></i>盯死<i></i>。”贾周微微闭眼，“<i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i>身，<i></i>立即被<i></i><i></i><i></i><i></i>向，布<i></i><i></i>局，便<i></i><i></i>场空。”