“孟霍。”
徐牧怔<i></i>怔，整<i></i><i></i>恍<i></i>隔世。
“<i></i>母<i></i>，等<i></i>长<i></i>，<i></i>统<i></i>蛮族。”
“<i></i>孩<i></i>。”
晃<i></i>晃头，将莫名<i></i>思绪甩<i></i>，徐牧才重新凝<i></i>眼神，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>方。
<i></i>原先应<i></i><i></i><i></i>座荒山，由<i></i>取水困难，<i></i>离蜀南太近，并<i></i>虎蛮<i></i>定居<i></i>此。
离<i></i>近<i></i>，才遥遥<i></i><i></i>见，几座临<i></i>搭建<i></i><i></i><i></i>草棚<i></i>。
“<i></i>原<i></i>将军，<i></i><i></i><i></i>母。”孟霍声音<i></i><i></i><i></i>，被徐牧立即伸<i></i>掩住。
浓烟已经飘<i></i><i></i>山<i></i>，迷住<i></i>眼。<i></i>怕咳<i></i>声音，徐牧<i></i><i></i><i></i>令，让<i></i>将打湿<i></i>麻布，先遮<i></i>鼻口<i></i>。
孟霍指<i></i><i></i>方向，确<i></i><i></i><i></i>身形健壮<i></i>蛮<i></i><i></i><i></i>，被绑<i></i>严严实实。
旁边守<i></i>七八<i></i>虎蛮<i></i>汉，正狞笑<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>儿举<i></i><i></i>刀，割几梢蛮<i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i>，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>笑<i></i><i></i>，将唾液吐<i></i>蛮<i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
骤<i></i><i></i>浓烟，加<i></i>窦通烧山<i></i>模<i></i>，让越<i></i>越<i></i><i></i>虎蛮<i></i>，聚<i></i>山边，试图<i></i>木弓往<i></i>射杀。
徐牧盘<i></i><i></i>，<i></i>何救<i></i><i></i><i></i><i></i>鸾羽夫<i></i>——
“敢辱<i></i>母！”
<i></i>身旁，满脸怒火<i></i>孟霍，已经抱<i></i><i></i>柄斧头，<i></i><i></i><i></i>头<i></i>狂<i></i><i></i>兽，怒吼<i></i>往<i></i>冲<i></i>。
徐牧<i></i>怔<i></i>怔，“司虎，<i></i>带蛮<i></i>营<i></i>救<i></i>！”
司虎兴奋<i></i>掀<i></i>兽皮，拖<i></i>巨斧，<i></i>百<i></i><i></i>平蛮<i></i>，齐齐往<i></i>冲杀。
“<i></i>尉，打信号箭。”
“余<i></i><i></i><i></i>，列弩阵！”
<i></i><i></i>信号箭，<i></i>山顶<i></i><i></i>炸<i></i>。
近百<i></i>士卒，听见徐牧<i></i>命令，<i></i>迅速列<i></i><i></i>连弩阵。
被惊<i></i><i></i>虎蛮，见<i></i>徐牧等<i></i>，状若疯狂，<i></i><i></i><i></i>受惊<i></i>兽潮，举<i></i>石锤战斧扑<i></i>。