?重新捧<i></i>汤碗，贾周饮<i></i>两口，再度缓缓放<i></i>。
“先<i></i>入凉州王宫，见<i></i>凉州爷董滕。<i></i>入古稀，身<i></i>羸弱，<i></i>果<i></i>猜，约莫<i></i>挺<i></i><i></i><i></i>久。”
“古往今<i></i>，权力更迭<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>场或明或暗<i></i>斗争。”
“凉州王<i></i>三<i></i>。”徐牧平静<i></i>口，<i></i>致明白<i></i>贾周<i></i><i></i>思。其<i></i>两<i></i><i></i>见<i></i>，<i></i><i></i>碎碎念<i></i><i></i>王爷董文，应<i></i><i></i>熟<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>回贾周入凉州，<i></i><i></i>启<i></i><i></i><i></i>层关系。
“文龙<i></i><i></i>思，扶持董文做凉州王。”
贾周点头，“<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>思。乍<i></i><i></i><i></i>，董文似<i></i>憨<i></i>。<i></i>主公细<i></i>，蝼蚁尚且贪<i></i>，<i></i><i></i>凉州<i></i>王爷，即便<i></i><i></i>婢<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i>位<i></i><i></i>思。”
“再者，主公<i></i>路藏拙，董文<i></i>未尝<i></i><i></i>。”
徐牧<i></i><i></i>愕<i></i>。<i></i><i></i>，贾周<i></i>次入凉州，收获<i></i><i></i>。
遥遥<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>傻<i></i><i></i>王爷，抱<i></i>虎符入内城，被叛军吓<i></i>躲<i></i>窖<i></i>哭。
“诸<i></i><i></i>因素，主公<i></i>需<i></i>坐观变化。<i></i><i></i><i></i>，先与主公<i></i><i></i>轮。<i></i><i></i>董文<i></i>通报王宫，回<i></i><i></i><i></i>态度笃定，且<i></i>间延长，<i></i>便猜<i></i><i></i><i></i>，<i></i>或<i></i>问<i></i><i></i>。”
“主公莫<i></i>忘<i></i>，<i></i>凉州八郡<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幕僚<i></i>士。”
“凉狐司马修。”
贾周笑笑，“<i></i><i></i><i></i>猜测，<i></i>敢<i></i>断。”
“文龙<i></i>智若妖<i></i>。”徐牧笑<i></i>。
贾周平静摆<i></i>，“身<i></i>其职，若<i></i><i></i><i></i>主公分忧谋<i></i>，便称<i></i><i></i>军师。”
“回蜀州<i></i>途<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>番，留<i></i>沧州<i></i>皇宫<i></i>，袁安背<i></i><i></i>高<i></i>，很<i></i><i></i><i></i>‘<i></i><i></i>师’荀阳<i></i>。”
“主公<i></i><i></i>此<i></i>。荀<i></i><i></i>高祖<i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>重臣，直至几<i></i><i></i>，才被奸相贬回沧州。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪，<i></i>侯爷<i></i><i></i><i></i>相亲，搭草庐等<i></i>足足<i></i>月，<i></i><i></i>未曾<i></i>门相见。<i></i>知<i></i>何，<i></i>次<i></i>主<i></i>入宫做幕僚。”
“文龙，<i></i><i></i>信息哪儿<i></i><i></i>。”