古<i></i><i></i><i></i><i></i>傻<i></i>。
“主公，若<i></i>挖凿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>办法，先<i></i>敌军<i></i>瓮听毁掉。”
“<i></i>倒<i></i><i></i>。”徐牧<i></i><i></i>丝毫慌乱，“<i></i>位守将冷樵，窦通<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>稳重至极<i></i>守将。<i></i><i></i>指望<i></i><i></i><i></i>瓮听，<i></i>分辨<i></i>等<i></i>军势。”
“主公<i></i><i></i>思<i></i>？”
“诈。”
屋<i></i><i></i>，另外<i></i>三<i></i>，实则<i></i>听<i></i>懂。
<i></i>终，<i></i>脸懵逼<i></i><i></i>文拱<i></i><i></i>口，“主公算<i></i>遗策。”
徐牧淡淡<i></i>笑，“具体<i></i>方案，<i></i>需<i></i>再思量<i></i>番。<i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i>军入蜀，<i></i><i></i>运送辎重<i></i>主。鸾羽夫<i></i>，劳烦<i></i>先<i></i>蜀南四周巡山，莫<i></i>让虎蛮<i></i>异<i></i>。”
“徐将军放<i></i>。”鸾羽夫<i></i>高高抱拳。
……
白鹭郡。
贾周脸色凝<i></i>，将斥候送<i></i><i></i>书信，翻<i></i><i></i><i></i>几眼<i></i>，沉默<i></i>揉<i></i><i></i>团，丢入烧水<i></i>火炉。
“卫丰，<i></i>选三十骑善马<i></i>骑兵，再入<i></i>趟凉州。”
“军师<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>趟便<i></i>跑<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>封书信，切记，务必亲<i></i>交<i></i>凉州王<i></i><i></i>。”
“军师，若<i></i><i></i>位<i></i>王爷董文——”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>候，莫给<i></i>。<i></i>背<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i>坏<i></i>思，主公全功尽弃。”