<i></i>抬<i></i><i></i>，指<i></i>巴南山<i></i>方向。
“<i></i><i></i><i></i>蜀<i></i>，凭什<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>府<i></i>，<i></i><i></i>锦衣玉食。<i></i>凭什<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i>烧炭卖马，便<i></i>入林<i></i>采苦菜，给妻儿老<i></i>果腹！”
“连<i></i>蜀布，因桑蚕<i></i><i></i>苦<i></i>，料<i></i><i></i>落<i></i><i></i>乘。蜀<i></i><i></i>卖十两，<i></i>蜀南，<i></i>凭什<i></i><i></i><i></i>卖三两。”
“莫非<i></i><i></i>，<i></i>等<i></i><i></i><i></i><i></i>贱命，见<i></i><i></i><i></i>蜀<i></i><i></i><i></i>景，吃<i></i><i></i><i></i>蜀<i></i><i></i>稻米！”
军阵<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>士卒，愤怒扬<i></i><i></i>脸庞。窦通早已经满脸战<i></i>，垂<i></i><i></i><i></i>，紧紧握<i></i>拳头。
“若<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>，入<i></i><i></i>堂，吃<i></i>稻米。<i></i>定<i></i><i></i>笑<i></i><i></i>别<i></i><i></i>，<i></i>瞧，<i></i><i></i><i></i>父打<i></i><i></i>江山！”
“本将<i></i>问<i></i>句，<i></i><i></i>死议论，<i></i><i></i><i></i>敢随本将入蜀！”
徐牧收住声音，静静抬<i></i>头。
“攻入蜀<i></i>！”窦通<i></i><i></i><i></i>怒吼。
“攻入蜀<i></i>！！”<i></i>数<i></i>将士，<i></i>跟<i></i>怒吼<i></i><i></i>。
“听本将令，各路<i></i>营，迅速奔赴巴南山！”徐牧抽<i></i>长剑，怒指巴南山<i></i>方向。
“富贵<i></i><i></i>，若<i></i>挡路者，便<i></i>长刀破<i></i>！”
“<i></i>军——”
雨幕<i></i>，诸<i></i><i></i>裨将，<i></i>始举刀长呼。
……
“军师，雨水<i></i><i></i>，莫<i></i>沾身。”白鹭城<i></i>楼台<i></i>，樊鲁<i></i><i></i>提醒。
贾周沉默<i></i>退<i></i>两步，转<i></i>头。
“樊鲁，主公<i></i><i></i><i></i>？”
“先<i></i><i></i><i></i>斥候，<i></i><i></i>军已经奔赴巴南山。军师勿<i></i>担<i></i>，主公文韬武略——”
“主公敢<i></i>此布阵，定<i></i><i></i>胸<i></i><i></i>竹。<i></i>入蜀<i></i><i></i>路，<i></i>仅<i></i><i></i><i></i>巴南城。攻<i></i>巴南城<i></i><i></i>，尚<i></i>危险重重。”
“<i></i><i></i>，<i></i>期望凉州<i></i>边<i></i>援军，莫<i></i><i></i><i></i><i></i>外。”