“平蛮营，<i></i>曾记<i></i>蜀<i></i>九郡<i></i>屠族<i></i>仇！”
……
近三万<i></i><i></i>军，<i></i>始奔赴入蜀<i></i>。<i></i><i></i>，七千<i></i><i></i>蜀南民夫，<i></i><i></i>始推<i></i>粮草辎重，跟<i></i><i></i>进。
雨幕<i></i><i></i>，处处<i></i><i></i>湿漉。
<i></i>军循<i></i>官路往<i></i>，沿途<i></i><i></i>，皆<i></i>逃命<i></i>富商<i></i>蜀<i></i>官吏。
偶尔跑<i></i>慢<i></i><i></i>，被派<i></i><i></i><i></i>百<i></i>骑探哨拦住，<i></i>等裨将<i></i>口，便急忙将<i></i>口口<i></i>财宝箱，哆嗦<i></i>献<i></i><i></i><i></i>。
徐牧照收<i></i>误，左右<i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>银<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>干净。
“主公，<i></i>蜀<i></i>九郡，乃<i></i><i></i>府<i></i><i></i>。<i></i>何<i></i>路<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i>村落，<i></i><i></i>穷困<i></i>堪。”窦通语气<i></i>怔。
<i></i>窦通<i></i>言，<i></i>官路往<i></i>走，见<i></i><i></i>少村<i></i>，诸<i></i>惊惊乍乍<i></i>村<i></i>，<i></i><i></i><i></i>黄肌瘦<i></i>模<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃稻米<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃苦菜。”
<i></i><i></i>场乱世，<i></i>论<i></i><i></i>哪<i></i>，百姓<i></i><i></i>被割肉放血，苦<i></i>堪言。
<i></i>念至此，徐牧更坚定<i></i>入蜀<i></i>决<i></i>。
“主公，<i></i>听<i></i><i></i><i></i>入冬<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>闹造反，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被杀光<i></i>。”
<i></i><i></i>入冬，即<i></i>贾周点火<i></i><i></i><i></i>段<i></i>间，估摸<i></i><i></i>烧<i></i><i></i>蜀州。
<i></i>位者敲骨吸髓，苛政猛<i></i>虎，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>反。
“主公，<i></i><i></i>截路！”几骑斥候急急回报。
“迎战。”徐牧冷冷<i></i>口。攻入蜀<i></i><i></i>速度，实则已经很快<i></i>，<i></i><i></i>破巴南，二<i></i>入蜀<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，蜀<i></i>九郡<i></i><i></i>营，<i></i>何<i></i><i></i><i></i><i></i>快<i></i>速度，赶<i></i>堵截<i></i><i></i>。