?黄昏<i></i><i></i>，<i></i>色暗<i></i>。夜沉沉<i></i>黑漆，将整<i></i><i></i><i></i>，笼罩<i></i><i></i>片仓皇<i></i><i></i>。
即便入<i></i>夜，城门口<i></i><i></i>片空<i></i><i></i>，依<i></i><i></i><i></i>头攒<i></i>，跳<i></i><i></i>火<i></i>光，映照<i></i>每<i></i>张惊慌失措<i></i>脸。
<i></i>管<i></i>百姓，或<i></i>郡兵。
“退、<i></i>退回<i></i>！”郡兵<i></i>几<i></i>裨将，急声<i></i>叫，<i></i>再让任何<i></i><i></i>城。
<i></i><i></i>惜，场<i></i>并<i></i><i></i>缓<i></i>，反<i></i><i></i>越<i></i><i></i>混乱<i></i><i></i>。
<i></i>王宫<i></i>，窦纲脸色<i></i>白，虽<i></i><i></i>隔<i></i>远，<i></i><i></i>依<i></i>听<i></i>见，王宫<i></i>外，挥<i></i><i></i><i></i><i></i>吵闹<i></i>挣扎。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i>敢睡<i></i>。<i></i>怕<i></i><i></i>候睁眼醒<i></i>，<i></i>蜀州<i></i>江山，<i></i>易<i></i><i></i>。
“窦铸，<i></i><i></i><i></i>，吓<i></i><i></i>死<i></i>。”窦纲强忍<i></i>惧怕，笑<i></i><i></i>口。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位旁支族兄，<i></i><i></i>话向<i></i><i></i><i></i>客气<i></i>。<i></i><i></i>，更<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>掩饰<i></i><i></i><i></i>紧张。
回援<i></i><i></i>军，<i></i><i></i>半途。<i></i><i></i><i></i>，派<i></i><i></i><i></i>探哨，<i></i>直<i></i>盯<i></i>布衣贼<i></i><i></i>向，正<i></i>往<i></i><i></i><i></i>方向缓缓<i></i>军。
<i></i>非<i></i>抢<i></i>间<i></i>。
<i></i>窦纲哪<i></i>知<i></i>，此<i></i>沿<i></i><i></i>路<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>假扮<i></i>辎重民夫。真正<i></i>杀局，已经抄<i></i>山林近<i></i>。
“窦纲，谁<i></i>别笑谁。”蜀西王窦铸冷<i></i>脸，昂头<i></i>口。
“<i></i>蜀<i></i>九郡若<i></i>失守，窦<i></i><i></i>王业，便算<i></i>头<i></i>。啊<i></i>，<i></i><i></i><i></i>蜀南王狗贼。”
“<i></i>算<i></i>屁<i></i>窦<i></i><i></i>！<i></i>查<i></i>族谱，<i></i><i></i>祖<i></i>便<i></i>马奴，扯<i></i>窦<i></i><i></i>名号罢<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，才<i></i>窦<i></i>王业<i></i><i></i>孙。”
“<i></i><i></i><i></i>，马奴<i></i><i></i><i></i>！”
紧张<i></i>气氛<i></i>，两<i></i>蜀王难<i></i>笑<i></i><i></i>阵。
王宫<i></i>外，<i></i>剩<i></i><i></i><i></i>三百<i></i><i></i>卫士。<i></i>趁火打劫<i></i>棍夫，遮<i></i>麻<i></i>，<i></i>其<i></i>，<i></i><i></i>数<i></i>清<i></i>百姓<i></i><i></i>跟<i></i>，<i></i>群结队<i></i><i></i>冲入王宫，准备<i></i>抢<i></i>番。