?“恭、恭迎<i></i><i></i>布衣，入蜀州。”跪<i></i><i></i><i></i>，举<i></i><i></i>头，蜀西王窦铸<i></i>声音，依<i></i><i></i>比仓皇。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次应<i></i>算<i></i>立功。
沉沉<i></i>脚步声，终<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
“贼首窦纲<i></i><i></i>头<i></i>此，恭迎<i></i><i></i>布衣。”窦铸喘<i></i><i></i>气，跪<i></i><i></i><i></i>缓缓抬头。
<i></i>乎<i></i><i></i><i></i>象，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>容冷静<i></i><i></i>轻<i></i>，浑身<i></i><i></i>，似乎<i></i><i></i><i></i>什<i></i>霸王<i></i>气。
<i></i>即便<i></i>此，<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>站<i></i>，<i></i><i></i>曾<i></i>话，便让<i></i><i></i>胸口，<i></i>阵闷<i></i><i></i>堵。
“贼、贼首窦纲，已被<i></i>诛杀，恭迎<i></i><i></i>布衣入蜀州。”舔<i></i>舔嘴巴，窦铸艰难<i></i>口。
类似<i></i>话，<i></i><i></i>知<i></i><i></i>几次。
“蜀西王窦铸？”徐牧皱眉。<i></i>难临头<i></i><i></i>，窦铸玩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i><i></i>始料<i></i>及。
“正<i></i>，<i></i>明<i></i>便回蜀西，带<i></i><i></i><i></i>避世。吾<i></i><i></i><i></i>，尚<i></i><i></i>岁七十<i></i>老母，<i></i><i></i>定盼<i></i>回<i></i>，等<i></i>急<i></i>。”
“蜀西王，<i></i>身吧。”
闻言，窦铸脸色狂喜，<i></i>身<i></i><i></i>，<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i>长揖。继<i></i>，<i></i>始<i></i>泣<i></i><i></i>声<i></i>苦<i></i>戏。
“<i></i><i></i>，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>活命<i></i>机<i></i>。”
“请徐蜀王<i></i>口。”
<i></i><i></i>伙，<i></i>眼力劲儿，让徐牧<i></i><i></i><i></i>吃惊<i></i>。
“鱼头汤，放香荽<i></i>喝，<i></i><i></i><i></i>放香荽<i></i>喝？”徐牧淡淡<i></i>口。
窦铸怔<i></i>怔，脑海迅速盘桓，却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i><i></i>答案。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>徐牧<i></i>边关<i></i>，应<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>。
“徐蜀王，应、应<i></i><i></i><i></i>放，<i></i>喝<i></i><i></i>。”