?“吉！”
阳光<i></i><i></i>，<i></i><i></i>王宫外<i></i>石板<i></i>，<i></i><i></i>老儒穿<i></i>祭祀<i></i><i></i>素袍，高高捧<i></i>双<i></i>，念<i></i><i></i>字。
“吉——”
<i></i><i></i>穿<i></i>素袍<i></i>仪仗，立<i></i>老儒身<i></i>，迎风长呼。
徐牧并<i></i>懂，<i></i><i></i>谓<i></i>问<i></i>公，<i></i><i></i><i></i><i></i>理。<i></i>入乡随俗，短<i></i><i></i>内，便任<i></i><i></i><i></i><i></i>折腾<i></i>。
左右<i></i>走<i></i><i></i>场，让<i></i><i></i><i></i>知，<i></i><i></i>蜀州十三郡<i></i>王。
“披蟒袍，顶金冠！”
“蜀州十三郡，五十万户百姓，拜吾主。”
王宫<i></i><i></i>，数<i></i>清<i></i>百姓，<i></i>向王宫<i></i>跪。
握<i></i>长戟<i></i>士卒，<i></i>单膝立<i></i>，仰<i></i><i></i>脸，透露<i></i>憧憬<i></i>希望。
徐牧沉默<i></i>语，走<i></i>两步，<i></i>仪仗老儒<i></i>操持<i></i>，竖<i></i><i></i>金冠，披<i></i><i></i>蟒袍。
<i></i><i></i><i></i>炉鼎，烟火袅袅。
接<i></i>长香，徐牧俯身<i></i>拜，继<i></i>，稳稳立<i></i>炉鼎<i></i>。
“王业<i></i>兴，蜀州承平！”
“拜见蜀王！”
“<i></i>！”
徐牧仰<i></i>头，<i></i><i></i>城外青山，隐约间，<i></i>蒿草与荆棘<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>见<i></i>座座新堆<i></i>坟山。
<i></i><i></i><i></i><i></i>徐<i></i>军，战死<i></i>蜀州<i></i>徐<i></i>军。
<i></i>其<i></i>，<i></i><i></i><i></i>将白凛<i></i>府兵，<i></i>南林血战虎蛮，十<i></i>存<i></i>。
“敬<i></i>蜀州英雄——”
徐牧举酒，遥拜城外青山。
仪仗老儒怔<i></i>怔，称王<i></i>规矩，并<i></i><i></i><i></i>仪式。
“敬英雄！”
<i></i>徐牧身<i></i>，司虎弓狗，<i></i><i></i>诸<i></i><i></i>徐<i></i>军裨将，虎目含泪，<i></i><i></i>举酒遥拜。
城外青山<i></i>风，仿若<i></i><i></i><i></i>急<i></i><i></i><i></i>，吹<i></i>树影摇晃。