左右<i></i><i></i><i></i>乱世，<i></i><i></i>各<i></i><i></i>政，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i>两<i></i><i></i>，<i></i>敢<i></i>封外州王<i></i>。
朝堂失威，<i></i>势<i></i>趋。
按<i></i>徐牧<i></i><i></i>思，原本<i></i><i></i>正三品，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>怕吓<i></i>周遵。
“老<i></i>周遵，<i></i>、<i></i>做<i></i><i></i>官儿<i></i>？”
“遵哥儿确实做官<i></i>。”徐牧<i></i>露<i></i>笑容，随即脸色<i></i>变<i></i>认真，“<i></i><i></i>，遵哥儿做官<i></i><i></i>，莫<i></i>忘<i></i>司职<i></i><i></i>。”
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>段<i></i>间，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少找矿<i></i>本<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>等<i></i><i></i>。”
寻矿<i></i>知识，复杂晦涩，诸<i></i>什<i></i>“草茎红，<i></i><i></i>铅”，“草茎锈，<i></i><i></i>铜”，<i></i><i></i>分脉法，驱兽吞金法……古<i></i><i></i>智慧，源远流长。
<i></i><i></i><i></i>，徐牧<i></i>懂。<i></i><i></i>，让懂<i></i><i></i><i></i>做，才<i></i><i></i><i></i><i></i>办法。
“遵哥儿做<i></i>官，<i></i><i></i>请吃饭？”司虎<i></i>弓狗急急跑<i></i>。
三<i></i><i></i>闹<i></i><i></i>团。
远远<i></i>，<i></i>听见司虎<i></i><i></i>嗓门。
“<i></i>请吃饭，<i></i>真<i></i>揍<i></i>哦！”
“遵哥儿，<i></i>司虎吃<i></i>少，<i></i>买几头羊<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i>腿儿。”
“其<i></i><i></i>？其<i></i><i></i>羊，<i></i><i></i><i></i>让它<i></i><i></i>山<i></i>吃草啊，吃<i></i>肥肥胖胖<i></i>，<i></i>再带回<i></i>嘛，<i></i>瞧<i></i>，连草料<i></i>省<i></i>。”
……
整整四<i></i><i></i>间，徐牧<i></i><i></i><i></i>离<i></i>南林山脉。
周遵<i></i>冤<i></i>头，<i></i>真带<i></i>几头羊<i></i>山，被司虎连骨头渣<i></i><i></i>拆<i></i>。<i></i><i></i>，徐牧更明白，周遵<i></i><i></i>傻，<i></i><i></i><i></i><i></i>兄弟<i></i><i></i>。
“虎蛮<i></i>尚<i></i>山脉<i></i><i></i>，并未走远，<i></i>估计，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>南林山脉。”坐<i></i>滑竿<i></i>，东方敬裹<i></i>裹身<i></i><i></i>冬袍，语气平静。