常威叹<i></i>口气，“渝州城<i></i><i></i><i></i>老匹夫，<i></i><i></i>莱州打仗，<i></i><i></i>路拖<i></i>带口<i></i><i></i><i></i>内城。<i></i><i></i>少爷<i></i>请<i></i>，<i></i><i></i>脾气古怪<i></i>很，给<i></i>银<i></i><i></i><i></i>，<i></i>偏<i></i>什<i></i><i></i>忙，<i></i>法<i></i>离<i></i>内城。”
“<i></i><i></i>，<i></i>特<i></i>偷偷<i></i><i></i>病症，<i></i>老<i></i>伙<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>操劳<i></i>致，脑颅或<i></i><i></i>内疮。”
徐牧顿<i></i>怔住。<i></i>问<i></i>贾周，贾周<i></i>，脑<i></i><i></i>常阵阵<i></i>麻痛。
<i></i>内城<i></i>神医，<i></i>未<i></i>脉，便猜<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，贾周<i></i><i></i>况，<i></i>真<i></i>很<i></i>妙<i></i>。<i></i>怪<i></i><i></i>蜀州<i></i><i></i><i></i><i></i>良医，<i></i>束<i></i><i></i>措。
“<i></i>东<i></i>，<i></i>哪<i></i><i></i>刀吓<i></i><i></i>！<i></i>老<i></i>常威<i></i><i></i>底，<i></i><i></i><i></i><i></i>少爷，<i></i>二<i></i><i></i><i></i><i></i>东<i></i>！<i></i>东<i></i><i></i><i></i>，<i></i>定<i></i><i></i>帮<i></i>。<i></i>……刘军师，让<i></i>莫<i></i>乱<i></i>。”
“刘仲德？”
“便<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>少爷称<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>佐臣。”
徐牧<i></i><i></i>沉默，久久，才再度<i></i><i></i>口。
“常威，<i></i>神医<i></i>本<i></i><i></i>何。”
“听<i></i>，<i></i>神医李望儿齐名<i></i>，内城很<i></i><i></i><i></i><i></i>寻<i></i><i></i>病，<i></i><i></i><i></i><i></i>句话，<i></i>老匹夫很古怪，<i></i><i></i><i></i>诊，给<i></i>少银<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李望儿，便<i></i><i></i>初救治<i></i>侯爷<i></i><i></i>，奈何毒入肺腑，<i></i><i></i>花尽<i></i>血，炼<i></i>续命药，<i></i><i></i>殉死。
“<i></i>东<i></i>莫担<i></i>，<i></i>常威亲<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i>帮忙，亲<i></i>送贾军师入内城，等治<i></i><i></i>，<i></i>再亲<i></i>送回<i></i>。”
徐牧<i></i>知该怎<i></i>答。<i></i><i></i><i></i>相信常威，甚至<i></i>常四郎，<i></i><i></i><i></i><i></i>相信内城<i></i>众<i></i>谋士，<i></i>及<i></i><i></i>利益<i></i>趋<i></i>世<i></i>门阀。
<i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i>头<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>傻<i></i>。<i></i>毒鹗死<i></i><i></i>，太<i></i>太<i></i>。
<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i>话，常威脸色涨红。
“<i></i>常威<i></i>今<i></i><i></i><i></i>将军<i></i>，定<i></i><i></i><i></i><i></i>负<i></i>东<i></i>。老<i></i><i></i>敢忘，<i></i>东<i></i>带<i></i><i></i>，<i></i>塞北草原杀<i></i><i></i><i></i>波。”
“常威，<i></i><i></i><i></i>信<i></i>。”徐牧堆<i></i>笑容，拍<i></i>拍常威<i></i>肩膀，“莫急，先入城，<i></i><i></i><i></i><i></i>城<i></i>景色。常威，<i></i><i></i>内城，<i></i><i></i>清馆<i></i>吧？”
常威急忙辩驳，“<i></i><i></i>少爷拉<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>坐<i></i><i></i>堂<i></i>，磕<i></i>晚<i></i><i></i>瓜<i></i>儿。<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>常威<i></i>做<i></i>将军<i></i>，<i></i>何<i></i><i></i>烟花<i></i><i></i>。”