?<i></i><i></i><i></i>才<i></i><i></i>皇宫<i></i>门，常四郎<i></i><i></i>影，便已经<i></i><i></i>。<i></i>黄昏<i></i>寒风<i></i><i></i>，远远喊<i></i>声<i></i>，急急走<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>东<i></i>，老<i></i><i></i>死<i></i><i></i>！”刚<i></i>口，<i></i><i></i>熊抱，便朝<i></i>徐牧扑<i></i>。
“怎<i></i>，莫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i>？”徐牧<i></i><i></i>气<i></i>口。
常四郎顿<i></i>顿，嘿嘿<i></i>笑。
“刘季已经被<i></i>扔<i></i><i></i>牢<i></i>，<i></i>东<i></i><i></i>知，<i></i>代表<i></i><i></i>世<i></i><i></i>派<i></i>利益。<i></i><i></i>明白，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i>老贾<i></i>风头，<i></i><i></i>太盛<i></i>。”
“<i></i>常少爷呢。”
“<i></i><i></i><i></i>老友！”吐<i></i><i></i>句，常四郎将徐牧掀<i></i>，走<i></i>贾周<i></i><i></i>。
“贾军师，<i></i><i></i><i></i>何<i></i>。”
贾周脸色苍白，<i></i>即便<i></i>此，依<i></i>挺直<i></i>身<i></i>。
“谢<i></i>渝州王<i></i>关<i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>便皆<i></i>欢喜<i></i>。”常四郎松<i></i>口气，“<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>莫<i></i>急，<i></i>老匹夫答应入宫<i></i>。”
“<i></i>老匹夫<i></i>性<i></i>，倔<i></i><i></i>命，<i></i>提刀威胁<i></i>，<i></i>敢将脖<i></i>往刀<i></i>凑。<i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>娶。”
常四郎<i></i><i></i>喋喋<i></i>休，待走<i></i>常威<i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>爆栗叩<i></i>，痛<i></i>常威龇牙咧嘴。
“再鸡毛乱<i></i>刀，老<i></i><i></i>保<i></i>住<i></i>。”
常威<i></i>敢解释，急忙缩<i></i>缩脖<i></i>，退<i></i><i></i>边。
“<i></i>东<i></i>，随<i></i><i></i>。贾军师，给<i></i>准备<i></i>滑竿，莫嫌弃，且留<i></i>力气<i></i><i></i>病。”
“<i></i>谢渝州王。”贾周稳稳长揖。
“浮山水战，贾军师名<i></i><i></i><i></i>。”常四郎<i></i><i></i>两眼贾周，<i></i><i></i><i></i>犹未尽。继<i></i>，才转<i></i>身，拖住徐牧<i></i><i></i>，<i></i>咧咧往皇宫<i></i>走。