?<i></i>皇宫<i></i>忠义庙，拜祭<i></i>侯爷，约莫<i></i>花<i></i>两<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>间。直至整片<i></i>空，<i></i>始变<i></i>昏昏沉沉。
婉拒<i></i>常四郎<i></i>被<i></i>眠，秉烛夜谈<i></i>邀请，思索<i></i>番，徐牧<i></i><i></i>打算，连夜赶回渝州城。
<i></i><i></i>，骑<i></i>马<i></i><i></i><i></i>候，徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i>放松<i></i>。终归，常四郎<i></i><i></i><i></i><i></i>常四郎，乱世<i></i><i></i><i></i>朵表枝海棠。
“<i></i><i></i>，渝州王<i></i><i></i>打算……<i></i><i></i>？”回<i></i>医馆<i></i>房间<i></i>，贾周脸色愕。
“<i></i>像<i></i><i></i>此。”
“<i></i><i></i>懂<i></i>。”<i></i>位<i></i><i></i>五谋<i></i>毒鹗先<i></i>，揉<i></i><i></i>几<i></i>脑袋，“<i></i><i></i><i></i>，难<i></i><i></i>贵<i></i>。<i></i><i></i>贾文龙，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“文龙，<i></i><i></i>。”徐牧笑<i></i><i></i>口。
很正常<i></i><i></i><i></i>，贾周<i></i><i></i><i></i><i></i>尽<i></i><i></i>谋士<i></i>职责。
“<i></i><i></i>，渝州王留<i></i>，内城<i></i><i></i><i></i>世<i></i>门阀，并非<i></i>留<i></i>。主公，原计划<i></i><i></i>变。”
“理<i></i><i></i>此。”
按<i></i>原计划，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明<i></i><i></i>，便<i></i>离<i></i>内城，先赶回蜀州。谁<i></i><i></i>知<i></i>，继续留<i></i>内城，<i></i><i></i><i></i>什<i></i>夜长梦<i></i><i></i><i></i><i></i>。
毕竟，<i></i><i></i>“<i></i>”<i></i><i></i>安全<i></i>。
“文龙，<i></i>先<i></i><i></i>休息，<i></i><i></i>陈先<i></i><i></i>边<i></i>趟。”
明<i></i>便走，关<i></i>贾周回蜀<i></i><i></i><i></i>静养<i></i>宜，<i></i>需<i></i>问清楚。
“主公<i></i>便。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，已经花<i></i>近三<i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>确实<i></i><i></i>间<i></i>。
走<i></i>回春堂外，恰<i></i>陈鹊刚坐完堂。<i></i><i></i><i></i>徐牧走<i></i>，便急急<i></i><i></i>身，抱<i></i><i></i><i></i><i></i>揖。
徐牧回<i></i>礼。
“徐宰辅打算明<i></i><i></i>走？”