贾周听<i></i>，<i></i>蓦<i></i>神<i></i><i></i>顿，<i></i><i></i>几眼信卷，眉头变<i></i>凝重<i></i>比。
“主公，<i></i>先<i></i><i></i>，公孙祖<i></i><i></i>让渝州王放<i></i>，亲<i></i>入内城，献<i></i>两<i></i>质<i></i>？”
“确<i></i>亲<i></i>儿，常四郎<i></i><i></i>傻，<i></i><i></i><i></i>糊弄<i></i><i></i>。”
“虎毒尚<i></i>食<i></i>啊……<i></i>背刺渝州王，两<i></i>质<i></i>必<i></i><i></i>死。燕州王，<i></i>狠<i></i><i></i>步棋。”
徐牧脸色清冷，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>侏儒王爷，<i></i><i></i>便站<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>副弥勒佛<i></i>模<i></i>，笑容<i></i>掬。
<i></i>报<i></i><i></i>内容<i></i>，两万燕州弓骑，忽<i></i>被联军围住，常四郎<i></i>兵三万<i></i><i></i>接应，却<i></i>知，<i></i><i></i>场陷阱。
三万渝州军，被近十万<i></i>联军，围剿<i></i>苏江边<i></i>，战死<i></i><i></i>剩八千<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，常四郎且战且退，死守<i></i><i></i>座<i></i>城<i></i>。
“主公<i></i>救。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>法。”
贾周冷静摇头，“长路迢迢，即便主公<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>补，<i></i><i></i>燕州王<i></i>局，<i></i>定<i></i><i></i>考虑<i></i>很<i></i>因素。”
“<i></i>果<i></i><i></i>猜，燕州王已经与河北三州<i></i>联军，达<i></i><i></i>利益攻守。<i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，若<i></i>渝州王取<i></i>河北四州，<i></i>定<i></i><i></i>困死<i></i>燕州<i></i><i></i>。虽<i></i><i></i>明哲保身，<i></i>燕州，<i></i>彻底沦<i></i>渝州王<i></i>养马<i></i>。”
“唯今，<i></i><i></i>希望<i></i>位九指<i></i>遗，<i></i>破<i></i><i></i><i></i>局。”贾周顿<i></i>顿，声音<i></i>带<i></i><i></i>份期待。
“<i></i>或者<i></i>，渝州王<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>太容易死掉。<i></i>位燕州王，便<i></i><i></i>霸业路<i></i><i></i>，<i></i><i></i>块绊<i></i>脚<i></i>石头。”
“<i></i><i></i>古<i></i>霸王。”
……