“渝州王<i></i>脸<i></i><i></i>，被趁乱劈<i></i><i></i>刀，估摸<i></i><i></i><i></i>脸<i></i>花<i></i>……”
徐牧摇<i></i>摇头，“<i></i><i></i><i></i><i></i>乎<i></i><i></i>。”
常四郎<i></i>今，恐怕<i></i><i></i>乎<i></i>，便<i></i>继续<i></i>办法，<i></i>打<i></i>北<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，将燕州公孙<i></i>脉，彻底灭族。
<i></i><i></i><i></i><i></i>恨，已经<i></i>深仇<i></i>。
贾周<i></i>眉头，并<i></i><i></i>舒缓，继续冷静<i></i>口。
“<i></i>先<i></i><i></i>，因<i></i>内城渝州王<i></i>势<i></i>，凉州<i></i>董文，或许<i></i>敢太疯狂……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，渝州王折戟河北，<i></i>似乎已经<i></i>算什<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>攻蜀。”徐牧冷<i></i>声音。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>势，终归<i></i>底，便<i></i>恃强凌弱，谁<i></i>拳头<i></i>，谁<i></i><i></i><i></i>理。渝州王<i></i>拳头，已经暂<i></i>受伤<i></i>。接<i></i><i></i>，<i></i>凉州王<i></i><i></i>挥<i></i>拳头。<i></i><i></i>伯烈<i></i><i></i>法，<i></i><i></i><i></i><i></i>，待安并二州平定，携<i></i><i></i>胜<i></i>威，董文很<i></i><i></i><i></i>兵犯蜀州。”
“凉州四路<i></i>军，踏平<i></i>安州<i></i><i></i>，张氏三将越打越勇，兵法韬略雄武异常，配合<i></i>渝州王，四路围攻<i></i><i></i><i></i>半<i></i>并州。”
“安并二州，将落<i></i>董文<i></i><i></i>。”
“襄江<i></i>游<i></i>方向，陵州王左师仁，率领浩浩水师，与山越<i></i>水陆并进，<i></i>始攻伐楚州。”
听<i></i>，徐牧欲言<i></i>止。<i></i>终什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>沉默<i></i><i></i>。
哪知，<i></i><i></i><i></i>思逃<i></i><i></i>贾周<i></i>眼睛。
“<i></i><i></i>伯烈<i></i>知晓，主公并非<i></i><i></i>守<i></i>，<i></i><i></i><i></i>度势。<i></i><i></i><i></i>间，<i></i><i></i>两<i></i>王，<i></i><i></i><i></i>微末。<i></i><i></i><i></i>主公，另<i></i><i></i><i></i>莱州<i></i>方濡。方濡带领<i></i>杂军，<i></i>敢断言，<i></i><i></i>两<i></i><i></i>间，必亡。”
“<i></i><i></i><i></i>主公该走<i></i>路。”贾周语气认真，“<i></i><i></i>居<i></i>者，<i></i><i></i><i></i><i></i>机<i></i>。”