陈忠<i></i>色犹豫，“算<i></i>军师带<i></i><i></i><i></i>万<i></i>，<i></i>峪关<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>两万五<i></i><i></i>军。凉州<i></i>边，<i></i>收拢羌<i></i><i></i>军<i></i><i></i>，军势约莫<i></i><i></i>十五万<i></i>。”
十五万<i></i>，更<i></i>棘<i></i><i></i>，<i></i>至少<i></i>数万<i></i>骑军。<i></i>管<i></i>机<i></i>驰援，或<i></i>奔袭厮杀，<i></i><i></i><i></i>等<i></i><i></i>利器。
蜀州<i></i>固<i></i><i></i>骑军，<i></i><i></i>数<i></i><i></i>。按<i></i><i></i><i></i>主公<i></i><i></i>，<i></i><i></i>器甲<i></i><i></i>，蜀骑拼<i></i><i></i>善马<i></i>凉骑，<i></i><i></i>，若<i></i>加<i></i>骑<i></i><i></i>术，估摸<i></i><i></i>持平。
<i></i><i></i>何<i></i>拼。
“陈将军，<i></i>近峪关外，<i></i>闹<i></i>春汛？”
陈忠怔<i></i>怔，料<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>军师，<i></i><i></i><i></i>转<i></i>话锋。
“闹<i></i>，几条溪河<i></i>漫<i></i><i></i><i></i>。今<i></i><i></i>春雨<i></i><i></i><i></i>，再加<i></i>山顶消融<i></i>积雪，化<i></i><i></i>山洪。”
“凉<i></i><i></i><i></i><i></i>峪关外？”
“并<i></i>。”陈忠摇头，“<i></i><i></i><i></i>遣<i></i><i></i>探查，峪关外<i></i>百<i></i>，巡哨<i></i>斥候，<i></i><i></i><i></i><i></i>凉<i></i><i></i>踪迹。<i></i><i></i>估摸<i></i>，应该<i></i>快<i></i><i></i>。”
“陈将军，休整<i></i>夜<i></i><i></i>，<i></i>明<i></i><i></i>关。”
<i></i>句话，已经<i></i>重复<i></i>。
陈忠咬<i></i>咬牙，“若<i></i>此，<i></i>陈忠愿随军师<i></i>关。”
“<i></i>需，<i></i>请陈将军留守峪关。若<i></i><i></i><i></i>吉，便死守<i></i>险，等待主公回援。<i></i>管<i></i>何，主公<i></i>蜀州，定<i></i><i></i><i></i><i></i>失。”
“<i></i>……军师，<i></i>带<i></i>少<i></i>？”
“万<i></i>。”
……
似<i></i><i></i><i></i>衬合<i></i>战<i></i>气氛，翌<i></i><i></i>清晨，雨水<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>座座<i></i>山峦，原本<i></i>青葱<i></i>色，变<i></i>更加鲜绿。
坐<i></i><i></i>高<i></i><i></i>座峰峦<i></i>，东方敬语气沉沉。
“虎<i></i>三<i></i>，必<i></i><i></i>彪。董文，便<i></i>凉州<i></i>彪。”