“应<i></i><i></i>骄兵<i></i>计，张<i></i><i></i>二位将军，<i></i><i></i><i></i><i></i>，便诱入洼<i></i>。<i></i><i></i>蜀州，何<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>物？东方敬？”
“跛<i></i>状元！”司马修脸色震惊。
“军师，什<i></i>跛<i></i>状元？”
“幼帝王朝<i></i>末<i></i>状元，双腿尽废，听<i></i>素<i></i><i></i>志，<i></i>袁侯爷<i></i>榜。”
“该死<i></i>，<i></i>何<i></i><i></i><i></i>智<i></i>士，<i></i><i></i>效力徐布衣？”董文咬牙切齿。
“<i></i><i></i>乱世<i></i>清流，<i></i><i></i>袁侯爷留<i></i><i></i>名望。幸<i></i>，便<i></i>袁侯爷<i></i>般，<i></i><i></i>保皇党<i></i>世<i></i>门阀，<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>等<i></i><i></i>。”
司马修顿<i></i>顿，语气变<i></i>凝重<i></i><i></i>，“<i></i>此<i></i><i></i>，主公须派<i></i>军，挡<i></i>峪关<i></i><i></i>。莫<i></i>让<i></i><i></i>跛<i></i>状元，<i></i>峪关<i></i>兵夹攻。”
“主公，军师。”张渊勒马<i></i><i></i>，脸庞<i></i>满<i></i>怒火，“便让<i></i>张渊<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跛<i></i>！”
董文<i></i><i></i>沉默，司马修<i></i><i></i>色犹豫。
“张渊，<i></i>报仇<i></i>切，恐<i></i>坏<i></i>。”
“某愿立军令状！守<i></i>住峪关<i></i>路<i></i>，提头<i></i>见！”张渊沉沉抱拳。
“主公，若<i></i><i></i>加派<i></i>谋士，<i></i><i></i>张渊将军<i></i>参谋，分派二万<i></i>军，挡<i></i>峪关<i></i><i></i>。”
“军师<i></i>言，甚合<i></i><i></i>。”董文堆<i></i>笑容。实际<i></i>，<i></i><i></i>底<i></i><i></i>将军，<i></i><i></i>张渊<i></i>放<i></i>台<i></i><i></i>。其<i></i><i></i><i></i><i></i>，更加<i></i><i></i>。
“卓元<i></i>，<i></i>跟随张渊<i></i><i></i>，务必<i></i><i></i><i></i>！”
<i></i><i></i>老谋士急忙<i></i>列，<i></i>揖领命。
……
“<i></i>，<i></i>！伯烈<i></i>计！”跃马滩<i></i><i></i>军阵<i></i>，<i></i><i></i>消息<i></i>徐牧，惊喜<i></i><i></i>口。<i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i>军师，<i></i>真<i></i>名扬<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>马车<i></i><i></i>贾周，脸色<i></i><i></i>露<i></i>欣慰。
“<i></i><i></i>次，<i></i>堵峪关<i></i>三万凉卒，被伯烈淹杀。董文应<i></i><i></i>敢冒进，至少，<i></i><i></i><i></i>清峪关<i></i>边<i></i>局势。”