?<i></i>憧憬<i></i>回神，徐牧收<i></i>思绪。狼族<i></i>将军<i></i>边，<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>番，<i></i><i></i><i></i><i></i>付诸梦<i></i>。
“文龙，左师仁<i></i>边，<i></i><i></i><i></i>何？”
先<i></i><i></i><i></i>候，贾周提<i></i>，<i></i>试<i></i><i></i>左师仁结盟。
贾周犹豫<i></i>番，“回<i></i>信。<i></i>信<i></i><i></i>，主公必须<i></i>楚州，与<i></i>商谈。<i></i>并<i></i><i></i>等，按<i></i><i></i><i></i><i></i>思，<i></i>已经另启书信，选取<i></i>处两<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>方。”
贾周并<i></i><i></i>。
<i></i>次入内城，常四郎<i></i><i></i><i></i>老友，<i></i><i></i>世<i></i>门阀，<i></i><i></i>敢<i></i>闹腾。更何况左师仁<i></i>边。
<i></i><i></i>仁名？<i></i><i></i>东西，<i></i>白<i></i>，其实<i></i><i></i>张遮羞布。若真<i></i><i></i><i></i>仁名，便<i></i><i></i>兵犯楚州<i></i>。
<i></i>果<i></i><i></i>太平，<i></i>左师仁<i></i><i></i><i></i>，受名声<i></i>限，定<i></i><i></i><i></i>代仁君。<i></i><i></i><i></i>尚<i></i><i></i>场乱世，什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“另选<i></i><i></i>方，若<i></i>左师仁<i></i>肯，<i></i><i></i><i></i>另<i></i>办法。<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i><i></i>间<i></i><i></i>主公死<i></i><i></i>，<i></i>很<i></i>很<i></i>。”
“文龙，明白。”
贾周笑<i></i>点头，<i></i>徐牧立<i></i>王宫<i></i>外，<i></i><i></i>远处郁葱<i></i>青山。
“主公啊，<i></i>入夏<i></i>。”
槐月<i></i><i></i>，夏<i></i>便接踵<i></i>至。
……
立<i></i>襄江岸边，李逍遥仰<i></i>哭泣<i></i>脸。<i></i><i></i><i></i>般<i></i>候，<i></i>才<i></i>像<i></i>孩<i></i><i></i>般，<i></i><i></i>舵主<i></i>故<i></i>，泪湿脸庞。
<i></i><i></i><i></i>旁边，诸<i></i><i></i>侠儿义军，<i></i>齐齐跪<i></i>，<i></i>朝<i></i>襄江<i></i>方向，长拜<i></i><i></i>。
窦通站<i></i><i></i>边，神色<i></i>带<i></i>叹息。
<i></i>组织<i></i>水鬼，寻<i></i>许久，才找<i></i><i></i>李知秋<i></i>尸身。至<i></i>头颅，被<i></i><i></i>颈背剁飞，再<i></i>寻<i></i><i></i>。