蜀州<i></i><i></i>破局，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>间<i></i>，<i></i><i></i>被凉州<i></i>沧州皇室，慢慢蚕食殆尽。
“擂战鼓——”
咚咚咚<i></i>鼓声<i></i><i></i>，徐牧<i></i>马回头，<i></i><i></i><i></i>眼贾周，<i></i>及两<i></i>夫<i></i>，<i></i>底升<i></i><i></i>股难舍。
若<i></i>太平盛世，<i></i>巴<i></i><i></i>留<i></i>王宫<i></i>，<i></i>打几<i></i>桩儿，<i></i>喝几碗烈酒。
<i></i><i></i><i></i>幸，活<i></i><i></i><i></i>场乱世。
<i></i>城<i></i>百姓，<i></i><i></i>老幼妇孺，<i></i><i></i>眼巴巴<i></i>抬<i></i>头，<i></i><i></i>军阵<i></i><i></i><i></i><i></i>儿郎。<i></i>清晨<i></i>晨曦<i></i><i></i>，终归<i></i><i></i>哭<i></i><i></i>声。
徐牧沉默转身，目光望向<i></i>方。
<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，背弓带刀<i></i>蜀州儿郎，<i></i>跟<i></i>转身。<i></i>件件缚<i></i>背<i></i><i></i>白布袍，<i></i><i></i>被风鼓<i></i>。
“若<i></i>等破敌攻关，勇<i></i><i></i><i></i>，敢问<i></i><i></i>，谁<i></i><i></i>识<i></i>蜀州儿郎！”
“三军，<i></i>征！”
……
“讨贼檄文。”司马修<i></i><i></i>几眼，将檄文放<i></i>。
<i></i>猜<i></i><i></i>，<i></i><i></i>猜<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐布衣<i></i>破局，肯定<i></i><i></i>暮云州<i></i><i></i>场厮杀。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，徐布衣<i></i><i></i>清君侧<i></i>旗号。
“<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纪忠臣？”董文冷笑。
“徐布衣<i></i>身<i></i>，<i></i>袁侯爷<i></i>影<i></i>。<i></i>袁侯爷，<i></i><i></i>几百<i></i>难<i></i><i></i>忠烈。<i></i><i></i><i></i><i></i>，算<i></i>很<i></i><i></i>。”
“便<i></i>军师<i></i>言，等<i></i>蜀州<i></i>军<i></i>征，蜀州境内便<i></i>空虚。”
司马修点头，“<i></i><i></i><i></i>句话，<i></i><i></i><i></i>支蜀军，挡住<i></i>凉州<i></i>援兵。<i></i>管<i></i>驰援暮云州，或<i></i>趁机攻蜀，<i></i>支蜀军，定<i></i><i></i>除<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>文吧？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，蜀州<i></i><i></i>将。”
司马修<i></i><i></i><i></i>，并<i></i><i></i>附声。
“玉门关外，<i></i><i></i>余<i></i>王，<i></i>近闹<i></i><i></i>点凶。<i></i><i></i><i></i><i></i>，向<i></i>憎恨外族<i></i>徐布衣，居<i></i>留<i></i><i></i><i></i>条性命。主公，<i></i>先派二万凉骑。等安并二州<i></i>营军调<i></i><i></i><i></i>，再<i></i>伐蜀。”